گروه سیاست آوای نشاط: 290صندلی سبز بهارستان، راههای مختلفی را برای لابی کردن در اختیار صاحبان خود قرار می‌دهد. «لابی»کردن‌هایی که گاهی در جهت پیشبرد اهداف مجلس است و گاهی نیز در قد و قواره نیازهای شخصی و منطقه‌ای نماینده ظاهر می‌شوند.
«لابی و قدرت امضا»، زلفشان با زلف نمایندگان مجلس گره خورده است، چه آنکه هر نماینده وقتی از «گیت» مجلس عبور کرده و روی صندلی بهارستان جای می‌گیرد، وجهه‌ای جدید به نام وکیل المله را به خود می گیرد، وجهه ای که در کنار بار مسئولیتش، قدرت های خواسته و ناخواسته ای برای صاحبان خود به ارمغان می‌آورد.
یک رای بیشتر یا کمتر، می‌تواند جواز یک استیضاح، یک رای اعتماد یا تصویب طرح و لایحه‌ای را صادر کند یا اینکه همچون «سدی» در برابر این خواسته ها به ایفای نقش بپردازد.
اما یکی از جلسات جنجالی استیضاح در کابینه دوازدهم روحانی، جلسه استیضاح مسعود کرباسیان وزیر امور اقتصاد و دارایی بود که روز 4 شهریور بدون حضور رئیس جمهور در جلسه علنی مجلس شورای اسلامی برگزار شد.
این یک جلسه عادی نبود و پیش از برگزاری این استیضاح تلاش های زیادی برای تسریع این استیضاح از سوی معاونت پارلمانی رئیس جمهور صورت گرفته بود؛ نکته ای که اگرچه از سوی دولتی ها تکذیب شد اما مستندات عضو هیات رئیسه مجلس گواه دیگری می‌داد و بر همین اساس برخی تاکید داشتند جلسه سوال از رئیس جمهور یک قربانی می‌خواهد و آن هم وزیر اقتصاد است.
احمد امیرآبادی فراهانی نماینده مردم قم و عضو هیأت رئیس مجلس شورای اسلامی قبلا در توییتی نوشته بود: «معاون پارلمانی رئیس جمهور بسیار تلاش کردند که حتما استیضاح اعلام وصول بشود و چند بار هم بالا آمدند و به رئیس مجلس گفتند که چرا اعلام وصول نمی کنید؟»
اما این بازی یک طرف دیگر هم داشت، تلاش برای بقا و حفظ سمت وزارت اقتصاد که باعث شد لابی گری ها در داخل و بیرن مجلس شدت بگیرد تا شاید کرباسیان همچنان وزیر اقتصاد باقی بماند.
اما خالی گذاشتن دیوار حمایت از وزیر اقتصاد از سوی دولت باعث شد کرباسیان شخصاً با ریخت و پاش غیرمعمول و وعده‌پاشی و سمت‌دهی به افراد و مشاورین خود، سعی کند تا این معادله را تغییر دهد.
البته ردپای امضاء و لابی نمایندگان تنها در مجلس نیست بلکه در بیرون از مجلس نیز این امضاها و لابی های اهالی خانه ملت و حتی نمایندگان ادوار، همچون «شاه کلیدی» می‌تواند درهای بسته را به روی نمایندگان مجلس بگشاید و ورق بازی را برگرداند.
تنها یک هفته قبل از استیضاحِ وزیر اقتصاد، مشاور آقای وزیر که قبلا ریاست کمیسیون اقتصادی مجلس و قدرت تاثیر گذاری خوبی بین نمایندگان داشت، بدون هیچ پیشینه بانکی در هیات مدیره یکی از بانک‌های مهم دولتی مسئولیت گرفت.
ارسلان فتحی پور که سابقه همکاری با وزرای روحانی را نیز در کارنامه خود دارد، با درایت بانک مرکزی و بدون هیچ سابقه بانکی عضو هیأت مدیره بانک صادرات شد و این در حالی بود که رئیس سابق کمیسیون اقتصادی مجلس حتی یک روز سابقه حضور در شبکه بانکی را نداشت.
وی در خرداد ۹۷، طی حکمی از سوی مسعود کرباسیان وزیر امور اقتصادی و دارایی به عنوان مشاور وزیر منصوب و در زمان وزارت نعمت زاده در وزارت صنعت و معدن و تجارت، به معاونت امور اقتصادی و بازرگانی وزارت صنعت، منصوب شد اما در مرداد ۹۵ باهدف شرکت در انتخابات میان دوره ای دوره دهم مجلس، طی نامه ای خطاب به نعمت‌زاده استعفای خود را اعلام کرد.
اما وقتی از سوی شورای نگهبان برای انتخابات دهمین دوره مجلس شورای اسلامی رد صلاحیت شده بود، عضو هیأت مدیره بزرگترین بانک تجاری ایران شد و این انتصاب در بانک صادرات که به عنوان بزرگ ترین بانک بورس کشور یاد می شود نارضایتی هایی را از بانک مرکزی و وزارت اقتصاد به همراه داشت.
فتحی پور در مجلس هشتم و نهم به عنوان رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس مشغول به فعالیت بوده و طی چند دوره نیز به عنوان نماینده مردم خداآفرین، بخش هوراند و کلیبر انتخاب شده است اما صلاحیت وی در انتخابات مجلس دهم توسط شورای نگهبان تأیید نشد.
فتحی پور که همکاری با شرکت های چون زیمنس را نیز در کارنامه خود دارد، بالا بردن تعرفه های واردات، گسترش محصول، برنامه ریزی های صحیح و البته همکاری بین اعضا را از راههای بهبود شاریط بانکی عنوان کرده بود.
هرچند که حاتم بخشی های آقای کرباسیان به مشاورین خود نتوانست وی را در وزارت اقتصاد حفظ کند، اما این شیوه معیوب مسئولیت‌پراکنی به اطرافیان و مشاورین و نمایندگان مجلس به گمان لابی‌های قدرتمند همچنان پابرجاست و در کنار رایزنی‌های علنی برای تغییر مسیر امضاء نمایندگان، گاهی موضوعات پشت پرده نیز برای کم و زیاد شدن امضاء نمایندگان پای یک درخواست، بی تأثیر نیستند.
البته همواره در ادوار گذشته مجلس، محمدرضا باهنر به عنوان «آقای لابی» مطرح بوده است و در توجیه لابی کردن و قدرت نهفته در امضا هر نماینده می‌گوید:« وقتی یک رئیس جمهور یک تعداد وزیر معرفی می‌کند می‌خواهد که وزرایش رأی اعتماد بیاورند و این رأی اعتماد فقط به یک جلسه یک ساعته کفایت نمی‌کند دولت با نمایندگان مجلس ارتباط برقرار می‌کند و توضیح می‌دهد و از نظریه‌اش دفاع می‌کند. اگر به این می گویید لابی که اصلاً مجلس و دولت کارشان همین است.
این در حالی است که مجتبی رحماندوست نماینده مجلس دهم نیز در گفت‌وگویی به این لابی گری و پشت پرده‌ها با عبارت «ساخت و پاخت» اشاره کرده و می گوید«بار خود را بستن درباره نمایندگانی که کار خلاف می کنند، اهل معاملات و ساخت و پاخت هستند، یا هدیه های کلان می گیرند یا با رفتن به سفرهای خارجی حق ماموریت های زیادی دریافت می کنند صدق می کند.»
به هرحال لابی‌ها شاید در بعضی اوقات در جهت پیشبرد اهداف سیاسی و حل مشکلات حوزه انتخابیه مفید باشند، اما در روی دیگر داستان نیز آژیر قرمز به دام افتادن نمایندگان در تله مفاسد اقتصادی و سیاسی به گوش می‌رسد.
انتهای پیام/
باید فتحی پورها و امثال فتحی پور ها از مسئولیت و مدیریت در ارگانهای دولتی و مردمی محو و نابود بشوند 
همین فتحی پوربودکه باعث شدمنطقه ازادتجاری بیادهمین فتحی پوربودکه باعث اوردن گازواسفالت به خیلی ازروستاهای دورافتاده شدشماهاکه انقدرسایه فتحی پور روباتیرمیزنیدبگوییداون یکی نماینده چیکارکرده؟فقط یک قلم ازکاریکه توچهارسال گذشته برای منطقه حوزه استحفاظیش کرده بگین کفایت میکنددرضمن نیازی نیس فکرکنیدچون کاری انجام نداده وحتی صدلش تومجلس حتی شنیده نشده.چون تایم سالیانشومیفروشه جیبشوپرکند 