به گزارش آوای نشاط، «علی ربیعی»، فعال اصلاح‌طلب و سخنگوی دولت رئیس‌جمهور روحانی طی یادداشتی در شماره شنبه گذشته روزنامه دولتی ایران نوشته است:
«در شرایطی مسئولیت سخنگویی دولت را پذیرفتم که در پیچیده‌ترین دوران تاریخ معاصر قرار داریم. در دوره شدت تغییرات در حوزه تکنولوژی که منجر به تغییر دائمی ماهیت و کارکرد رسانه‌ها شده، تغییر مخاطب، سیاست خارجی و داخلی، تحولات اجتماعی، تحریم، تلاش خارجی‌ها برای تسلط و تأثیرگذاری بر افکار مردم در داخل کشور، زندگی و معیشت سخت مردم همراه با تغییرات ارزشی گسترده، مخالفان پرقدرت دولت و مجریان هایی که برای منافع کوتاه مدت سیاسی قیصریه را به آتش می‌کشند، انتقال سخن دولت به مردم و سخن جمهور به دولت و... »
او می‌افزاید:
«من فکر می‌کنم در دوره اخیر نسبت رسانه با کلیت ایران بیش از هر دوره دیگر تاریخی، موضوعیت دارد. در هیچ زمانی نسبت رسانه و تمامیت ارضی مثل این دوره چشمگیر نبوده است. امروز خرمشهر و آبادانی، محاصره نشده است که بخواهیم لباس رزم بپوشیم و حصر را بشکنیم؛ امروز دشمن در بیمارستان‌ها و کمبود دارو است. در گذشته با دشمنی مواجه می‌شدیم که فیزیک داشت و با چشم دیده می‌شد؛ اما امروز ذهن‌های جامعه ما هدف قرار گرفته است.»
*ما از آقای ربیعی می‌خواهیم که اگر قصدی برای سیاه‌نمایی ندارند، توضیح بدهند که سند ادعای ایشان در زمینه کمبود دارو چیست؟
و آیا این ادعای آقای ربیعی در زمینه حضور دشمن در بیمارستان‌ها و کمبود دارو (که مشابه با شرایط هجوم سرزمینی دشمن است)! در راستای سیاه‌نمایی چند ماه قبل برخی خبرنگاران و رسانه‌های اصلاح‌طلب نیست که مژده بی‌دارو ماندن بیماران کشور از اردیبهشت 98 را می‌دادند و یا از این می‌گفتند که ایران در تأمین "آنتی‌بیوتیک" هم مشکل دارد و برخی بیمارستان‌ها بزودی تعطیل می‌شوند؟!
این اصرار بر وجود بحران دارو همچنین آیا ربطی به یادداشت ابتدای امسال ربیعی دارد که بعنوان یک عضو ستاد مشترک دولت و اصلاح‌طلبان؛ پیش‌بینی بروز ناآرامی‌های فیزیکی را مطرح کرده بود یا خیر؟
اظهارات سخنگوی دولت مبنی بر بحران کمبود دارو در حالی است که وزیر بهداشت دولت صراحتاً و بارها و بارها تأکید کرده است که ایران مشکل کمبود دارو و تجهیزات پزشکی ندارد.
ایرج حریرچی، معاون وزیر بهداشت نیز چند ماه قبل درباره بحث کمبود دارو گفته بود: سازمان جهانی بهداشت، کمبود یک تا یک و نیم درصدی دارو در تمام نقاط دنیا را تایید می‌کند، حال آنکه میزان کمبود دارو در ایران با وجود تمام تحریم‌ها و مشکلات، کمتر از یک و نیم درصد است.
مسئله دیگری که غلط بودگی اظهارات سخنگوی دولت را تأیید می‌کند اینست که آمریکا و اذناب اروپایی او، هرگز قصدی برای ارائه تخفیفات تحریمی به ایران نداشته‌اند که بخواهند با هر دور جدیدی از تحریم‌ها مقداری از این تخفیفات بکاهند!
به این معنی، دشمنان ایران در قبل و بعد از آغاز ربیعی مشغول شیطنت در کالاهای مورد نیاز مردم و از جمله مسئله دارو بوده‌اند اما مقامات و دلسوزان کشور همواره این مشکلات را مرتفع کرده‌اند تا کسی نتواند از آب گل‌آلود ماهی بگیرد.
جالب است که ربیعی، خود در همین یادداشت تصریح دارد که «به‌خاطر داشته باشیم هیچ جامعه‌ای فرو نمی‌پاشد مگر اینکه از نظر ذهنی آن جامعه دچار فروپاشی شود» و همچنین تأکید می‌کند: فشارها و مشکلات اقتصادی و همچنین تغییر ذائقه‌های نسلی، زمینه ساز باورپذیری شایعات و پایین آمدن اعتماد اجتماعی شده و جامعه به نوعی به سندروم منفی خوانی دچار شده است!
سؤال اساسی‌تر اما اینست که چه کسانی از درون ستاد مشترک دولت و اصلاحات اصرار دارند که شایعه «بحران کمبود دارو» را در ذهن مردم ایران پمپاژ کنند تا هیزم «فتنه اقتصادی» بیشتر و بهتر فراهم شود؟
انتهای پیام/
