کد خبر: ۱۰۹۴۷
تاریخ انتشار: ۱۸ شهريور ۱۳۹۷ - ۱۰:۱۲
سرمربی صربستانی تیم ملی واترپلو ایران که پس از ۴۴ سال طلسم بی‌مدالی را در بازی‌های آسیایی شکست پس از چند سال فعالیت در کشورمان تاکید کرد حالا متوجه شده دلیل مشکل غربی ها با ایران چیست.

به گزارش آوای نشاط، هجدهمین دوره بازی‌های آسیایی برای واترپلو ایران تاریخی شد چرا که پس از ۴۴ سال، طلسم بی مدالی شکست و بعد از مدال طلای ۱۹۷۴، ایران صاحب مدال برنز شد. ملی پوشان ایران پس از ۲ دوره غیبت با هدایت «الکساندر چیریچ» در این دوره از بازی‌ها شرکت کردند. این موفقیت بزرگ با «چیریچ» کسب شد، مربیِ جوانی که می‌گوید از کشوری کوچک با قلب‌های بزرگ آمده است.

خیلی طول نکشید تا معنی قلب بزرگ مردمان صربستان را درک کنیم. درست در جاییکه که او متوجه شد گزارشی با تیتر «طلسم شکنی به نام چیریچ» کار شده است گفت: «این تیتر را دوست ندارم چون بازیکنان این موفقیت را کسب کردند و اگر تیم می باخت مسئولیت آن بر عهده من بود». 

شناخت و ذهنیت «الکساندر چیریچ» سرمربی جوان تیم ملی واترپلو که یک مدال نقره و ۲ مدال برنز المپیک را در کارنامه دارد راجع به ایران، تعصبی که او به ایرانیان دارد، تمایل و علاقه‌اش برای تماشای تمرین کشتی‌گیران ایران، تاریخ چند هزار ساله ایران و جنگ ایران و عراق، مشروحی از گفتگوی چیریچ است که در ادامه می‌خوانید:

 

* از کشوری کوچک با قلب‌های بزرگ آمده‌ام
صربستان یک کشور کوچک با قلب‌های بسیار بزرگ است. فرهنگ مردم ایران بسیار شبیه به فرهنگ و مردم کشور خودم است به همین خاطر هماهنگی با این فرهنگ برایم کار سختی نبود. اهل صربستانم، کشوری که اهل ورزش است و بسیار پیشرفت کرده است. به عنوان یک ورزشکار در دوران فعالیتم نتایج خوبی کسب کردم و زمانیکه تصمیم گرفتم  دیگر بازی نکنم طبیعی است که مسیر ورزشی‌ام را به عنوان یک مربی ادامه دهم.

* هیچ رویدادی با المپیک قابل مقایسه نیست
اگر به ادوار گذشته المپیک و ماجرای المپیک نگاه کنید متوجه می‌شوید که قهرمانان المپیک را مانند یک بت می‌پرستند و همیشه مورد اقبال مردم قرار گرفته‌اند و در واقع قهرمانان المپیک جز خدایان ورزش به حساب می‌آمدند. هیچ رویداد و مسابقه‌ای با المپیک قابل مقایسه نیست، به همین دلیل المپیک و طلای المپیک بسیار برای مردم صربستان مهم است.

* با ایران هم می‌توان به کسب نتایج در المپیک رسید
این سوال پرسیده می شود چرا من ایران را انتخاب کردم، در واقع برای من یک امتحان و آزمون بزرگ بود و دلیلی نداشتم که از چنین موقعیتی فرار کنم. مقابل من یک سعی و تلاش بزرگ بود و نباید از آن فرار می کردم بلکه باید آن را انجام می دادم. نمی خواهم بگویم موفقیت در المپیک قابل دسترس نیست بلکه باید کار و تلاش کنیم تا بتوانیم به آن برسیم البته با کار و پشتکار بسیار، چرا که نه. با ایران می توانیم به نتایج المپیکی برسیم.

 

* مجموعه ای منظم منجر به کسب موفقیت ‌می‌شود
در مدرسه اینگونه آموخته‌ایم که برای کسب موفقیت، مجموعه منظمی از فعالیت‌ها دست به دست هم می‌دهند. در جریان یک موفقیت ورزشی نیز مجموعه‌ای از عوامل کمک می‌کنند تا چنین اتفاقی مانند کسب مدال برنز در جاکارتا رخ دهد. اگر همین روند را ادامه دهیم موفق می‌شویم. اگر مجموعه‌ای از آیتم‌ها را در نظر و رعایت کنیم قطعا نتیجه‌ای حاصل می‌شود. سوالی که پیش می‌آید این است که برای  رسیدن به چنین مجموعه‌ای چقدر زمان و امکانات در اختیار داریم.

* برای شکست طلسم ۴۴ ساله باید سنت شکنی ‌می‌کردیم
رسیدن به مدال برنز بازی‌های آسیایی آسان نبود بلکه نتیجه یک جریان، سه سال تلاش و فعالیت سخت بود که حاصل آن به ارائه یک نمایش در جاکارتا منجر شد. پیش بینی کسب مدال را داشتیم، برای مدال آماده  بودیم و این نتیجه را قابل دسترس می‌دانستیم. پس از ۴۴ سال باید این طلسم شکسته می‌شد و این اتفاقات رخ می‌داد، به همین دلیل باید سنت‌شکنی می‌کردیم. انگار برای واترپلو یک سنت شده بود که در بازی‌های آسیایی شرکت نکند و مدالی کسب نشود و برای اینکه لذت بیشتری کسب کنیم باید یک سنت شکنی رخ دهد.

* مدال برنز جاکارتا ذهنیت‎‌ها را تغییر داد
مدالِ برنزی که در بازی‌های آسیایی کسب کردیم ذهنیت‌ها را تغییر داده است و همین باعث می‌شود امکانات آورده شود، انگیزه‌ها افزایش خواهد یافت و با اقبال خانواده‌ها و کودکان برای جذب به واترپلو مواجه می‌شویم و این دست ما را برای انتخاب بازیکنان بازتر خواهد کرد.

* برنز اندونزی می‌تواند نقطه عطف واترپلو باشد

چیریچ: اگر بخواهیم واترپلو و والیبال ایران را با یکدیگر مقایسه کنیم، واترپلو کاری را آغاز کرده است که والیبال از چند سال گذشته شروع کرده است. واترپلو می‌تواند از امروز شروع کند، کاری که والیبال ۲۰ حدود  سال پیش استارت زد، ما از امروز شروع کنیم و پس از مدتی نتیجه آن را ببینیم، الان زمان خوبی برای شروع کردن است نمی‌خواهم بگویم خود من بعد از ۲۰ سال باشم یا نباشم، منظورم این است که این روند باید ادامه‌دار باشد. برای مثال اگر شخصی به اسم ولاسکو مسیر را برای والیبال آغاز کرده و حال می‌بینیم مسیر همچنان ادامه دارد چرا در واترپلو این کار را انجام ندهیم. هیچ چیز غیرممکنی وجود ندارد، این را قبلا نیز گفته‌ام. شما راجع به ولاسکو در والیبال سوال کردید و گفتید ولاسکو از نظر روانشناسی در بازیکنان ایجاد انگیزه کرده اما اینگونه بگویم زمانیکه بازیکنان تکنیک و تاکتیک را خوب آموزش ببینند انگیزه کافی برای ادامه کار و در نهایت کسب نتیجه را به دست می‌آورند.

وحید رضایی: مدال نقره‌ای که والیبال ایران در سال ۲۰۰۲ بوسان کره جنوبی، پس از انقلاب کسب کرد نقطه عطف والیبال بود و پس از آن برنامه ریزی‌های مدوام و تمرکز بر روی تیم‌های پایه نتیجه داد و حال مدال برنز اندونزی می‌تواند نقطه عطف واترپلو ایران باشد.

* پس از کسب موفقیت همه می‌خواهند سر تو را ببُرند
رسیدن به نتیجه امروز سخت بود (مدال برنز جاکارتا) اما سخت تر این است که در همین سطح باقی بمانیم چرا که پس از کسب یک نتیجه همه می خواهند (منظور رقبا) سر تو را ببرند چرا که دیگر یک حریف محسوب می شوید.  قطعا باید سخت‌تر و قوی تر از گذشته کار و با تمرین کردن نتیجه بهتری را کسب کنیم. برای کسب مقام نخست همه خود را با قهرمان مقایسه می‌کنند. در ورزش زمانیکه یک ورزشکار مقابل یک قهرمان قرار می‌گیرد صد در صد توانش را نمی‌گذارد بلکه ۲۰۰ درصد توانش را می‌گذارد چون می‌داند مقابل یک قهرمان ایستاده است.

 

 * برنامه ریزی چینی ها برای حضور پرقدرت در المپیک است
طبق اطلاعاتی که درباره تیم چین کسب کرده بودیم آنها از مدت زمان طولانی خود را مهیای حضور در بازی‌های آسیایی - اندونزی کرده بودند و به خدمت گرفتنِ یکی از بهترین مربیان دنیا نخستین گامی بود که برداشتند. همچنین آنها تمام بازیکنان باتجربه خود را مجددا به تیم ملی دعوت کردند و تمام طول تابستان و ۶-۷ ماه گذشته را اصلا در چین حضور نداشتند بلکه در خارج از چین در کشورهایی مانند اسپانیا، مونته نگرو، فرانسه، ایتالیا، آلمان و ایران بودند و بسیار جدی بر روی مسابقات آسیایی تمرکز و برنامه ریزی کردند. مطمئنا تنها هدف آنها بازی‌های آسیایی نبوده و برای حضور پرقدرت در المپیک ۲۰۲۰ این راه را ادامه می‌دهند.

* نباید به عقب بازگردیم
من برای آینده برنامه دارم اما اینکه بخواهیم بعد از سه سال به قهرمانی در المپیک و یا حضور قطعی در المپیک فکر کنیم، نمی شود. در حال حاضر این تفکر در ژاپن وجود دارد که به دلیل میزبانی، طلای المپیک ۲۰۲۰ برای آنها است. قزاقستان نیز اعلام کرده است که ۳ بازیکن درجه یک را از صربستان به خدمت بگیرد تا خود را برای رقابت‌های انتخابی المپیک مهیا سازد. مسابقات انتخابیه المپیک اکتبر ۲۰۱۹ در آستانه قزاقستان برگزار می شود و خود قزاقستان بر روی این موضوع بسیار برنامه ریزی کرده است. از سویی دیگر، تیم چین را داریم که او در قالب تیم باشگاهی در مسابقات لیگ اسپانیا حضور دارد و مسابقات قهرمانی باشگاه های یونان را نیز شرکت کرده. همانطور که می بینید تمام کشورهای رقیب ما در حال سرمایه گذاری هستند تا به هدف خود دست یابند. ما نیز حتماً برنامه داریم. اول از همه اینکه باید سطحی که در آن قرار داریم را حفظ کنیم و نباید به عقب بازگردیم. نمی‌خواهم ناامیدانه صحبت کنم و از این موضوع فرار کنم ولی باید واقع بینانه با موضوع برخورد کنیم. در حال حاضر اگر شما اسلحه داشته باشید و من اسلحه نداشته باشم، چگونه می توانیم یک مبارزه پایاپای داشته باشیم؟ اما سعی خود را خواهیم کرد.

* امکانات ساختاری خوبی در ایران وجود دارد
فاصله جغرافیایی مهم‌ترین مسئله و مشکل در ایران است. اگر بخواهیم یک دیدار تدارکاتی با یک تیم اروپایی انجام دهیم باید مسافت طولانی را طی کنیم، با توجه به بعد طولانی مسافت، برگزاری دیدارهای تدارکاتی خارج از کشور بسیار گران تمام می‌شود. امکانات تنها به این معنی نیست که بخواهیم از ایران خارج شویم بلکه باید در داخل مسابقات قهرمانی کشور و لیگ حرفه‌ای را برگزار کنیم. سعی کردیم از سایر تیم‌ها دعوت کنیم تا در ایران حضور داشته باشند چرا که ما تنها به این کفایت نمی کنیم که با بازیکنان خودمان در اردو بازی کنیم. چیزی که باعث پیشرفت می شود این است که تن بازیکنان ما به بازیکنان خارجی بخورد و بازیکنان خوبی در ایران حضور و بازی های تدارکاتی خوبی انجام شود نه اینکه تنها در اردو بمانیم و با خودمان بازی کنیم. در حال حاضر بزرگترین مشکل ما همین است و این نیز به دلیل بعد مسافت بسیار گران تمام می شود. اما کم و بیش سایر امکانات خوب است. از نظر سخت افزاری و ساختار ورزشی امکانات بسیار خوبی در ایران وجود دارد که شاید حتی در بسیاری از کشورهای دنیا وجود نداشته باشد.

وحید رضایی: استخرهای خوبی در ایران هست که در اختیار فدراسیون قرار ندارد بلکه در اختیار بخش خصوصی است تا از آن بهره برداری انجام دهند و منفعت کلان آن به ورزش برسد اما در حقیقت اینگونه نیست و تنها یک کاسبی برای بخش خصوصی است و هیچ منفعتی به ورزش نمی رسد.

* کشورهای بسیاری تمایل دارند تا در ایران حضور داشته باشند
موضوع به بحث اقتصادی و هزینه ها بر می گردد. ما پیشنهاداتی را به سایر کشورها داشته ایم که در ایران حضور داشته باشند از جمله تیم ملی گرجستان، سنگاپور که آنها نیز درخواست دارند در ایران حضور داشته باشند و تمرینات بیشتری را انجام دهند. تیم های جوانان و نوجوانان صربستان نیز آمادگی دارند تا در ایران حضور داشته باشند. این ارتباط را با آنها دارم تا بخواهم شرایط حضورشان در ایران را فراهم کنم. موضوع این نیست، در واقع موضوع این است که امکانات مالی فراهم نیست وگرنه اگر بخواهیم در را باز کنیم، کشورهای بسیاری هستند که می خواهند در ایران حاضر شوند. زمانیکه یک تیم در ایران حضور داشته باشد، در واقع ما برنامه ریزی مسابقات را انجام داده ایم و داوران نیز خود را برای رویدادها آماده می کنند، جوانان برای تماشای رقابت در سالن حاضر می شوند، تیم اصلی نیز با آنها تن به تن می شود، مربیان  از نزدیک شاهد رقابت هستند و در واقع ما همه چیز را توسعه می‌دهیم و فراهم شدن تمام اینها  به امکانات مالی بر می گردد.

* سرمایه گذاری بر روی نسل جوان آینده را می‌سازد
همانقدر که تیم بزرگسال مهم است باید به تیم‌های پایه اهمیت و آنها را نیز توسعه دهیم. سرمایه گذاری بر روی بازیکنان و نسل جوان چیزی است که آینده را می سازد. مثل این می ماند شما بر روی فرزند خود هزینه می کنید، زمانیکه فرزند شما دانش آموز است باید در مدارس خوب آموزش ببیند تا در آینده انسان بزرگی شود. شما از ابتدا نمی توانید فرزند خود را در یک جایگاه بزرگ قرار دهید. در واترپلو نیز باید مراقب رده های سنی و جوانان باشیم.

* استعداد وجود دارد
در ایران استعداد داریم، همه جا استعداد وجود دارد اما اینکه مشکل چیست باید بگویم شاید این است که کار مداوم و  ادامه دار باید وجود داشته باشد. به طور مثال یک بازیکن جوان در اردو بود اما چون کنکور را در پیش داشت نتوانست در تمرینات حضور داشته باشد، برای مدتِ  کوتاهی در ابتدای تابستان در تمرینات شرکت کرد و سپس به مدرسه رفت. استعداد وجود دارد اما اینکه چطور ادامه دهند مهم است. در واقع این مشکل در واترپلو جهان وجود دارد چون درآمد حرفه ای مانند سایر رشته ها ندارند و نمی‌توانند به عنوان یک شغل به آن نگاه کنند. در اینجا لیگ حرفه ای به این معنی که بازیکنان بتوانند امرار معاش زندگی خود را از آن تامین نکنند نداریم.

 

* وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک باید حمایت و هدایت کند
کسی که یک رشته ورزشی را به صورت حرفه ای انجام می دهد در واقع شغل او محسوب می‌شود.  با دو جلسه تمرین کردن در روز به جایی نخواهیم رسید، درآمدی که بتوان با آن ماشین و خانه خرید اینجا و در واترپلو وجود ندارد. در دنیا نیز چنین است و شاید تعداد اندکی از واترپلوییست ها باشند که بر روی درآمد خود حساب باز کنند. در ایران بازیکنان برای دل خود بازی می‌کنند و پس از اتمام سربازی و دانشگاه برای امرار معاش زندگی به دنبال شغل مناسب هستند. ما سعی می کنیم تا جایی که می توانیم این مشکلات را کنترل کنیم اما این چیزی نیست که دست ما باشد و باید  مدیریت کلان، کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش حمایت و هدایت کند.

* مسئولیت شکست با من است اما پیروزی کار بازیکنان بود
تیتری به اسم طلسم شکنی به نام چیریچ را دوست ندارم چون این من نبودم، بلکه بازیکنان بودند که چنین کاری را انجام دادند. اگر تیم می باخت، مسئولیت شکست با من بود  ولی الان همه تقدی‌ها برای بازیکنان است. آنها کار درستی را انجام دادند و موفق شدند.

* دوست دارم در ایران بمانم
درباره تمدید قرارداد باید با رضوانی (رئیس فدراسیون) صحبت کنیم و ببینیم وضعیت ادامه مسیر چگونه است. امیدوارم که بتوانیم این همکاری را ادامه دهیم. همانطور که می دانید ادامه همکاری به بسیاری از عوامل بستگی دارد. اگر از من بپرسید که دوست دارم در ایران بمانم و ادامه دهم باید اینگونه بگویم که بله، دوست دارم.

* با تمام توان برای حفظ پیروزخواه تلاش خواهم کرد
راجع به خداحافظی پیروزخواه باید با او صحبت کنم. از این تصمیم بسیار غافلگیر شدم چرا که او با من راجع به این موضوع صحبت نکرده بود و این تصمیمی بود که خود او گرفته است. باید خیلی جدی با یکدیگر بنشینیم و صحبت کنیم، اگر قطعاً تصمیم به خداحافظی گرفته و دیگر انرژی برای بازی کردن ندارد باید بر روی این موضوع فکر کنم که از او به عنوان یک مربی استفاده کنیم چون داریم راجع به بازیکنی صحبت می کنیم که بسیار بر روی تیم تاثیر داشته است و به عنوان کاپیتانف بزرگترین مسئولیت در تیم بر روی دوشش بوده است. من نیز همیشه این احساس را داشته ام که از طرف پیروزخواه حمایت می شده ام، اینگونه بگویم که او همیشه همه چیز را به صورت کامل در تیم اجرا می کرده است. چنین شخصیتی را باید در تیم حفظ کنیم و با تمام توانم هر کاری که بتوانم برای نگهداشتن پیروزخواه انجام می دهم.

 

* تفاوت بسیاری بین واترپلو ایران و صربستان وجود دارد
تفاوت بزرگی بین واترپلو ایران و صربستان وجود دارد. در صربستان نیز مشکلات اقتصادی داریم و باشگاه ها درگیر این مشکلات هستند. در لیگ صربستان امسال هشت تیم حضور داشتند در حالی که قبلا ۱۲ تیم شرکت می‌کرد. در صربستان مشکل این است که بیش از ۳۸ بازیکن درجه یک، خارج از صربستان بازی می کنند. این ۳۸ بازیکن بهترین های صربستان هستند. تصور کنید این ۳۸ بازیکن درجه یک در خود صربستان حضور داشته و در سطح کشور پخش شوند چطور می توانند سطح کیفیت لیگ را افزایش دهند؟ اگر بتوانیم برگشت بازیکنان صربستان را فراهم کنیم بازی ها بیشتر و باکیفیت تری انجام می دهیم.

* جنگ ایران و عراق چیزی بود که بسیار درباره آن شنیدم
ایرانی‌های بسیاری در بلگراد حضور داشتند. به همین دلیل نسبت به ایرانی‌ها شناخت داشتم. تمام ایرانیانی که می‌شناختم همگی تحصیلکرده، دکتر و مهندس بودند. چیزی که خیلی راجع به ایران شنیده و در ذهنم بود جنگ ایران و عراق بود و چیزی که در مدرسه در درس تاریخ یاد می گرفتیم امپراتوری ایران بود. کمابیش این شناخت اولیه را از ایران داشتم  و زمانی که تصمیم گرفتم به ایران بیایم به خانه فرهنگ ایرانیان در صربستان رفتم و تحقیق کردم.

* دلیل مشکل غربی‌ها با ایرانیان تحصیلات، قدرت و تاریخ چند هزار ساله است
الان که در ایران حضور دارم متوجه شدم چرا غربی‌ها با ایرانی‌ها مشکل دارند چون ایرانیان قدرتمند، تحصیلکرده، دانا و دارای تاریخ چند هزار ساله هستند، ایرانی‌ها مردمان زیبارویی هستند که اینها همگی امتیاز محسوب می‌شود اما مگر غربی ها چه دارند؟ آنها سوپرمن و بتمن دارند، چیزهایی که خودشان ساخته اند.

 

در مدت زمان ۳ سالی که در ایران حضور داشتید مکان‌های دیدنی را دیده‌اید؟
خیر، چرا که بسیار سخت و فشرده در حال تلاش و تمرین هستیم. به واسطه سفرهای ورزشی به برخی از شهرها رفته ام اما برای تماشای مکان‌های دیدنی نبوده است. راجع به کرمانشاه، مشهد، اصفهان، شیراز، تبریز شنیده ام اما فرصتی پیش نیامده که بروم و ببینم. بهترین تایم زمان برای من زمانی است که در استخر هستم و یا مسیر شیرودی تا منزل(با خنده).

وحید رضایی: در مدت سه سال و نیم حضورش در ایران حتی به مزرعه ما هم سر نزده است چون سخت در حال تمرین کردن است.

* از خاطرات تلخ و شیرین حضور در ایران بگویید؟
همه ما با هم این جریان را سپری کردیم. اینکه بخواهم بگویم همه چیز شیرین بوده است دروغ است سخت و آسان، تلخ و شیرین همه با هم وجود داشته اما وقتی همه چیز به شیرینی ختم می شود دیگر به تلخی ها فکر نمی‌کنم.

* با سایر ورزشکاران ایرانی ارتباط دارید؟
ورزشکاران خیر، اما با مربیان دیگر ارتباط دارم. رابطه بسیار صمیمی با کولاکوویچ و کادرفنی اش دارم، همچنین با زوران کاستاراتویچ، سرمربی تیم ملی هندبال، انسان‌های خوب و درستی هستند. خیلی دوست دارم بروم و کشتی گیران ایران را از نزدیک ببینم و شاهد تمریناتشان باشم. چند بار هماهنگ شد اما به دلیل تداخل زمان تمرینی نشد.

* کشتی گیر خاصی را مد نظر دارید؟
- خیر، در کل کشتی ایران را دوست دارم.

صحبت پایانی؛
-
 از کسب نتیجه در بازی‌های آسیایی بسیار خوشحالم، نباید متوقف شویم و باید رو به جلو گام برداریم. یک بار دیگر می خواهم از بازیکنان، کادر فنی، فدراسیون، از حمایت های خسرو امینی(پیشکسوت واترپلو) که در شرایط سخت ما را حمایت کرد تشکر کنم. اگر  قراردادم را تمدید کنم باید خیلی زود و سریع کار را آغاز کنیم، نمی توانیم زمان را از دست بدهیم. امیدوارم که در ایران ادامه دهم و بتوانم کادر فنی خودم را حفظ کنم از جمله وحید رضایی، امیرعباس اکبرنژاد، دکتر حمزه، نادر غفوری و کسانی که تیم را کمک و حمایت می‌کنند. از شما تشکر می کنم و تا می توانید این رشته را حمایت کنید تا بیشتر شناخته و معروف شود و بتوانیم جوانان و نوجوانان را جذب کنیم.

انتهای پیام/

 

منبع: مهر
نظرات بینندگان
نام:
ایمیل:
* نظر: