|
به گزارش آوای نشاط انتخاب برهم صالح برای تصدی ریاست جمهوری عراق از آن جهت حائز اهمیت است که در روزهای منتهی به انتخاب رئیس جمهور، مسعود بارزانی بهخلاف سنت مورد توافق دو حزب بزرگ کردی یعنی اتحادیه میهنی و حزب دموکرات رفتار کرد؛ سنتی که طبق آن، حزب دموکرات ریاست اقلیم را بهعهده داشت و اتحادیه میهنی نیز نماینده خود را برای ریاست به بغداد میفرستاد.
بارزانی علاوه بر برگزاری جلسات مکرر با مقامات سیاسی در اقلیم و فرستادن هیئتی به بغداد برای رایزنی، برادرزاده خود، نیچروان بارزانی را به بغداد فرستاده بود تا به مقامات سیاسی عراق بگوید اگر کنار مسعود باشند، میتوانند از کمک او برای نخست وزیر مد نظر خود نیز بهره برند.
علاوه بر مسعود بارزانی، تلاشهای مقامات آمریکایی برای حضور فؤاد حسین کاندیدای رقیب برهم صالح در پست ریاست جمهوری نیز جالب توجه بود، تا جایی که در فاصله دور اول رأیگیری، وزیر خارجه آمریکا و مکگورک فرستاده ویژه ترامپ از طریق سالیوان سفیر خود در عراق به برهم پیشنهاد دادند که کنارهگیری کند و حتی بارزانی پیغام داد که اگر از خواسته خود صرفنظر کرده و انصراف دهد، برای دو سال میتواند ریاست اقلیم را بهدست آورد.
این تهدید و تطمیعها اما با مخالفت برهم روبهرو شد و این سیاستمدار کهنهکار و باتجربه که البته بهنسبت رقیب خود فؤاد حسین (67ساله) بسیار جوانتر (58 ساله) نیز هست، توانست سکان ریاست جمهوری عراق را در دست بگیرد.
برهم صالح بلافاصله پس از انتخاب، در جلسهای که با حضور حلبوسی رئیس مجلس و عادل عبدالمهدی برگزار شد، وی را بهعنوان نخست وزیر معرفی کرد تا او نیز کابینه خود را به مجلس معرفی کند و برای تشکیل دولت از مجلس رأی بگیرد.
سهشنبه روز بزرگی برای مردم عراق بود؛ از یکسو برهم صالح که فردی متعادل، باتجربه و کاریزماتیک است با رأی قاطبه نمایندگان مجلس شامل 219 رأی از 270 نماینده حاضر به ریاست رسید که نشانگر همکاری همه طیفهای شیعی از یکسو و نیز شیعیان، اهلسنت و کُردها از سوی دیگر است.
همچنین انتخاب فردی همچون عادل عبدالمهدی از سوی برهم صالح نیز برای آینده سیاسی عراق اتفاق مبارکی خواهد بود زیرا عبدالمهدی نیز فردی مستقل، تحصیلکرده (دانشآموخته اقتصاد در دانشگاه سوربن فرانسه) و دارای وجاهت عمومی نزد سیاستمداران و مردم عراق است.
علاوه بر آن، این انتخاب خواسته مرجعیت عراق را نیز محقق خواهد کرد که فردی سکان کشور را در دست بگیرد که در گذشته مسئولیتی نداشته و چهره جدیدی بهحساب میآید (اگرچه وی مدت کوتاهی وزیر نفت و پس از آن معاون رئیس جمهور بوده است).
اما اتفاق مهمتر در ماجرای دیروز را میتوان روشن شدن نشانههای افول نفوذ و حضور آمریکا در عراق دانست.
حیدر العبادی گزینه مورد توجه و خواست مقامات آمریکایی بود تا جایی که در نشستهای خود با مقامات سیاسی عراق بهطور مستقیم و غیرمستقیم بر این موضوع تأکید داشتند که او باید برای دومین بار نخست وزیر شود. این اشارات غیرمستقیم در روزهای آخر به تهدید برخی نمایندگان و حتی مسعود بارزانی برای انتخاب مجدد عبادی تبدیل شده بود.
مکگورک که از اردیبهشت ماه و پس از انتخابات پارلمانی در عراق بهسر میبرد، همه تلاش خود را اعم از تطمیع و تهدید بهکار بست تا در پستهای سهگانه افرادی که مد نظر آمریکا هستند به قدرت برسند.
خالد العبیدی، رقیب محمد الحلبوسی در انتخاب ریاست مجلس بود که عضو ائتلاف نصر و از نزدیکان عبادی بهشمار میرفت و پیش از آن وزیر دفاع عبادی بود.
فؤاد حسین، رقیب برهم صالح و از افراد نزدیک به مسعود بارزانی بود.
حیدر العبادی نیز نزدیکترین رقیب عادل عبدالمهدی در پست نخست وزیری بهشمار میرفت.
این اتفاقات کنار بسته شدن کنسولگری آمریکا در عراق بهبهانه احساس تهدید از سوی ایران و نیروهای همپیمان ایران، این موضوع را به ذهن متبادر میکند که سیاست خارجی آمریکا در حوزه عراق طی سالهای اخیر با شکستهای زیادی روبهرو بوده که تشکیل دولت مد نظر مرجعیت و نزدیک به ایران آخرین حلقه این شکستها طی ماههای اخیر است.
پازل تشکیل حکومت در عراق با تشکیل مجلس، انتخاب رئیس مجلس، رئیس جمهور و نیز نخست وزیر تکمیل شده و طی روزهای آینده باید منتظر شکلگیری دولت جدید باشیم که اولویت خود را طبیعتاً طبق خواسته مرجعیت و مردم این کشور، خدماترسانی و ایجاد زیرساختهای اقتصادی خواهد دانست.
در این مسیر همان طور که بهرام قاسمی سخنگوی وزارت امور خارجه نیز در پیام تبریک ایران آورده است، این انتخاب میتواند موجب رونق و رفاه اقتصادی و گسترش دوستی دو ملت و تقویت همکاریهای دو کشور شود.
برهم صالح نیز به اهمیت روابط با ایران بهخوبی واقف است و این دوستی دیرینه و لزوم همکاری با ایران را در مصاحبه چند روز پیش خود با شبکه العراقیه نشان داد که گفت: همسایه ما از هر چیزی برای ما مهمتر است. ایرانیها در روزهای سخت کنار ما بودند، چرا این روزها از آنها دفاع نکنیم و کنارشان نباشیم؟
سهشنبه روز خوبی برای سیاست و ملت عراق بود و اتفاقات این روز نشانگر آیندهای روشن برای ملت و دولت عراق خواهد بود.
انتهای پیام/