به گزارش آوای نشاط شهید محمدجواد تندگویان چندین بار با وجود وضعیت خطرناک منطقه خوزستان به این استان سفر کرده بود تا شرایط آن منطقه را بررسی کند اما درآخرین سفرخود درتاریخ ۱۳۵۹/۸/۱۲ توسط نیروهای مزدور عراقی ربوده شد.
آنچه در پی می‌آید مروری است بر ماجرای ربوده شدن وزیر نفت دولت شهید رجائی توسط نیروهای بعثی عراق با نگاهی به رسانه‌های داخلی و خارجی آبان ماه سال ۱۳۵۹ خبرگزاری پارس از ربوده شدن وزیر نفت خبر می‌دهد: « خبرگزاری پارس؛ محمدجوادتندگویان وزیرنفت و بوشهری معاون وی، یحیوی سرپرست مناطق نفتی جنوب و دوکارمند وزارتخانه که روز جمعه به منظور بازدید از تاسیسات شرکت نفت و رسیدگی به وضع کارکنان فداکار صنعت نفت به خوزستان سفر کرده بودند در نزدیکی آبادان از سوی متجاوزین مزدور عراقی ربوده شده و به خاک عراق منتقل شدند. این سومین باری بود که وزیر نفت پس از جنگ تحمیلی عراق با ایران به خوزستان سفر می کرد و در مناطق نفتی در بین کارکنان این صنعت حاضر می‌شد. »
این گزارش به مقایسه مسئولین نظام جمهوری اسلامی و حکام غاصب بعثی عراق برآمده و عنوان می‌شود که در جمهوری اسلامی ایران هیچگونه تفاوتی بین مردم و مقامات مملکتی وجود ندارد چنان که شهید تندگویان و همراهان وی میدان کار و پالایشگاه را یکی می‌داند و در منطقی که زیرآتش دشمن است حاضر می شود.
و در ادامه مسئولین بعث عراق را به دلیل عدم شجاعت‌شان برای خروج از کاخ های خود مورد خطاب قرار می‌دهد: «...فقط ازدیدگاه طاغوتیان بغداد این آدم ربایی می‌تواند مهم تلقی شود چرا که حکام غاصبش جرات خروج از کاخ‌های خود را ندارند و از حضور در میان ملت مسلمان عراق هراس دارند...»
شهید رجایی نخست وزیر وقت جمهوری اسلامی ایران با ارسال اطلاعیه ای از ربوده شدن محمدجوادتندگویان، بهروز بوشهری معاون وزارتخانه، محسن یحیوی سرپرست مناطق نفتی جنوب و سه کارمند این وزارتخانه به نامهای احمد بخشی پور، عباس روح نواز و علی اصغر اسماعیلی خبر داده و به عراق و مجامع بین المللی نسبت به حفظ سلامتی وزیرنفت و همراهانش هشدار می‌دهد، در بخشی از این اطلاعیه آمده: «...دولت خدمتگذار افتخار دارد که مسئولیتش درکنار مردم و بخاطر پاسداری از انقلاب شکوهمندشان نتنها اسیرشده بلکه جان خودش را دراین راه فداکند. ولی در عین حال فرصت مغتنم شمرده و به دولت عراق و کلیه مجامع بین‌المللی در مورد حفظ جان و سلامتی اسرای ایرانی هشدار داده و خواهان آزادی فوری کلیه اسرای غیرنظامی است»
درتاریخ ۱۳۵۹/۸/۱۳ رادیو بغداد، به نقل از مقامات عراق شهید تندگویان و همراهان وی را اسرای نظامی دانسته و از اینکه عراق درصدد تبادل اسرای جنگی عراقی با وزیرنفت است، خبرمی‌دهد.
همچنین این رادیو با قرائت متنی، کاملا وابستگی رژیم عراق را به ابرقدرتهای شرقی و غربی نشان می‌دهد و خطاب به مسئولان ایرانی که به عراق نسبت به تخلف ازحقوق بین‌المللی هشدارداده بودند یادآور دست گیری ۵۲جاسوس آمریکایی می‌شود و کاملاً مشخص است که به تلافی با گروگان گیری جاسوسان آمریکایی برآمده است:«... دولت عراق تندگویان و همراهانش را اسرای جنگی می‌داند.... و درخواست آزادی تندگویان و نیز عنوان تخلف از حقوق بین‌المللی از سوی ایران یعنی کشوری صورت می‌گیرد که به مدت یک سال است که ۵۲ آمریکایی را در کشورش به عنوان گروگان نگهداری می‌کند...»
درتاریخ ۱۳۵۹/۸/۱۷ خبرگزاری‌های بین‌المللی و روزنامه الجمهوریه عراق از وخامت حال وزیرنفت ایران خبرمی‌دهد و ادعا می‌کند که تندگویان در مناطق جنگی زخمی شده و به دلیل خونریزی شدید وضعیت جسمانی مناسبی ندارد. این ادعا در حالی است که دولت عراق پس ازچند روز از زخمی شدن شهید تندگویان به هنگام دستگیری خبر می‌دهد که قبلاً تلویزیون‌های دنیا و تلویزیون فرانسه فیلم تهیه شده بغداد را که درآن تندگویان کاملاً سالم بوده نشان داده است.
بر اساس همین خبر دولت وقت جمهوری اسلامی ایران طی اطلاعیه ای این سخنان را دروغ بافی‌های رژیم بعث دانسته و می‌گوید: «...بنابراین از نظر دولت جمهوری اسلامی ایران کاملاً روشن است رژیم بغداد وزیر نفت ایران را در زیر شکنجه تا سر حدی آزار داده که اینک جانش در خطر قرار گرفته است. بطوری که بعثی‌های بغداد ناگزیر به دروغ بافی دیگری شده و اعلام کرده‌اند، وی را زخمی دستگیر کرده‌اند.
دولت جمهوری اسلامی ایران، مسئولیت جان محمدجوادتندگویان و همراهان فداکارش را بر عهده دولت بغداد می‌داند و رژیم بغداد موظف است وزیرنفت ایران را فوراً آزاد کند.
مراجع ذی صلاح بین‌المللی از جمله صلیب سرخ جهانی با مراجعه به فیلم‌های تبلیغاتی بغداد بخوبی می‌توانند به پوچی این ادعا ی جدید بغداد پی ببرند...» با توجه به شواهد ذکر شده در آن دوره کاملاً مشخص می‌شود که دسیسه و تبانی کشورهای غربی و دولت بعث عراق برای تحت فشار قراردادن ایران برای آزادی گروگان‌های جاسوس آمریکایی است که وزیرنفت ایران ربوه شده است. به طوری که محسن سادات معاون تندگویان در بازگشت ازکنفرانس بالی که ازطرف سازمان جهانی اوپک دراندونزی برگزارشده بود، درتاریخ ۱۳۵۹/۸/۳۰ دراین مورد می‌گوید «...بیش از۶۰ درصد وقت این کنفرانس به وضع برادر تندگویان اختصاص پیداکرد که باسخنرانی و افشاگری هیأت ایرانی بسیاری از اعضای شرکت کننده کنفرانس ازوضع برادرتندگویان ابراز تاسف کردند و عکس وزیرنفت جمهوری اسلامی ایران در طول زمان کنفرانس روی صندلی خالی وی گذاشته شده بود.
ما می‌خواستیم حقانیت ایران را علی رغم دروغ‌های عراق درمورد برادرتندگویان که گفته بودند وی رابا لباس ارتشی دستگیرکرده‌اند به دنیا ثابت کنیم که خوشبختانه همین طور هم شد و روزنامه‌های دنیا عکس وزیر نفت ایران را روی صندلی خالی وی به چاپ رساندند. کشورهای مرتجع و طرفدار عراق از موضوع ربوده شدن وزیرنفت ایران می خواستند استفاده کنند تا ایران در این کنفرانس شرکت نکند و ایران هم با شرکت خود در آن تمام نقشه هایشان را نقش بر آب کرد... د. » با تمام تلاش هایی که دولت ایران برای آزادی شهید محمد جوادتندگویان طی ۱۰ سال انجام داد، رژیم بعث عراق با بدترین شکنجه‌ها وی را به شهادت رساند و پیکر پاکش در چهاردهم آذر۱۳۷۰ به میهنش، ایران اسلامی بازگردانده شد.
انتهای پیام/
