به گزارش آوای نشاط سعید جلیلی عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام با اعضای انجمن صنایع سلولزی بهداشتی ایران دیدار و ضمن شنیدن مطالبات و مشکلات آنها، نکاتی را مطرح کرد.
وی خاطرنشان کرد: در دیدارهای اخیر با صنعتگران حوزه های مختلف به این مورد برخوردیم که اکثر آنها به دلیل مشکل تامین نقدینگی خواستار دریافت تسهیلات بانکی هستند. با توجه به محدودیت منابع، تولیدکنندگان برای تامین نقدینگی نباید به تسهیلات بانک ها اکتفا کنند. باید راه حل های دیگر تامین نقدینگی را جستجو کرد که کارگروه بانکی و مالی «دولت سایه» در این زمینه بررسی هایی را انجام داده است که ارائه خواهد شد.
عضو شورایعالی امنیت ملی اظهار داشت: کشور ما تجربه‌ی تحریم و جهش ارز را در دوره های مختلف داشته است که باید از تمهیداتی که برای مقابله با این تحریم ها و مدیریت بازار در آن سالها صورت گرفته، استفاده کرد. عدم استفاده از تجربیات قبل، فرصت سوزی است.
جلیلی در خاتمه گفت: در برخی زمینه ها بیش از آنکه نیاز به صدور بخشنامه داشته باشیم، نیاز به حذف بخشنامه ها و مقررات دست و پاگیر داریم. این امر مربوط به دولت خاصی نیست؛ اگر امروز کشور نیازمند حل مشکلات خود است، موکول کردن رفع این مشکلات به دولت های بعدی و معطل نگهداشتن کشور خطاست. باید همین امروز کمک کرد تا گره ها گشوده شود.
همچنین در ابتدای این نشست اعضای این انجمن به ایراد توضیحات خود درباره مسائل گوناگون پرداختند.
رئیس هیئت مدیره انجمن صنایع سلولزی ضمن گلایه از ضعف برنامه‌ریزی برخی مسئولان در این حوزه گفت: در حال حاضر تامین ماده اولیه محصولات سلولزی که بعلت شرایط اقلیمی کشور وارداتی است، برای ما یک مسئله حائز اهمیت است. همچنین ظرفیت بالقوه تولید انواع محصولات ما بالغ بر 190 هزار تن می‌باشد درحالیکه برآورد مصرف کشور چیزی حدود 160-170 هزار تن است. در خصوص پوشک بچه نیز 40 درصد مازاد نیاز کشور تولید داریم.
خوشگرد، درباره علت گرانی های اخیر برخی اجناس سلولزی از جمله پوشک، خاطرنشان کرد: اگرچه دولت با اعلام نرخ 4200 تومانی دلار و دادن قول مبنی بر در اختیار گذاشتن ارز دولتی به واردکنندگان سعی در مدیریت درست بازار داشت اما ما در صنف خود حدود یکماه نمیدانستیم که آیا دلار دولتی به ما تعلق خواهد گرفت یا خیر؟ هر روز به مسئولان نامه مینوشتیم که چکار باید بکنیم؟ اگر به ما دلار دولتی تعلق نمی‌گیرد برویم در بازار آزاد تهیه کنیم و بتوانیم مواد اولیه خود را وارد کنیم تا کارخانه ما تعطیل نشود. هیچکس پاسخگو نبود.
وی افزود: این تاخیر باعث شد تا یک جو روانی درخصوص کمبود پوشک و سایر محصولات در جامعه ایجاد شود؛ سوء استفاده برخی از این تاخیر باعث تغییر قیمت ها، احتکار و یا قاچاق این محصولات شد. بنده اسم این اتفاق را سوء مدیریت می‌نامم؛ بعد از آن نیز بخاطر افزایش قیمت ارز و مواد اولیه وارداتی، نرخ محصولات افزایش یافت.
در ادامه سایر اعضای انجمن سلولزی به ضرورت تولید این محصولات اشاره کردند.
عظیمی انارکی در این باره اظهار داشت: پوشک و سایر محصولات بهداشتی امروز یک نیاز ضروری است و سنگ اندازی های آمریکا در این زمینه نشانه دشمنی آنها با ملت ایران است. اما سوال اینجاست که چرا علیرغم دشمنی های واضح و تحریم های آمریکا، تنها در یکسال 45 میلیون دلار از یک برند پوشک آمریکایی وارد کشور میشود؟!
وی درخصوص واردات محصولات آمریکایی افزود: تا نیمه سال 97، علیرغم وجود ظرفیت داخلی باز هم برای واردات مجوز صادر میشد. این چه تدبیری است که برند آمریکایی براحتی وارد کشور شود اما بزرگترین و قدیمی ترین تولیدکننده پوشک بچه ایران امروز دیگر در عرصه تولید حضور نداشته باشد.
عظیمی ادامه داد: درحالیکه آمریکا حتی به طرف های اروپایی به خاطر کار با ایرانی ها فشار وارد میکند چرا بازار داخلی کشور در زمینه محصولی مثل پوشک که تولید مازاد بر مصرف نیز داریم برای آنها باز است؟!
وی از نامه خود به رهبرانقلاب خبر داد و درخصوص آن گفت: چند ماه پیش به مقام معظم رهبری نامه نوشتم و این مسئله را توضیح دادم؛ ایشان در یک سخنرانی دستور دادند که مبادا کالای خارجی مشابه با کالای داخلی وارد شود اما این دستور به خوبی اجراء نشد. بعد اجناس همین برند آمریکایی بعلت احتکار در اختیار تعاونی ها قرار گرفت تا در بازار عرضه شود.
یکی دیگر از اعضای انجمن با اشاره به عدم تخصیص ارز نیمایی توسط دولت، مدعی شد: وزارت صنعت و سازمان حمایت، قیمت ارز تمام شده ما را همان نرخ ارز نیمایی محاسبه میکند و حال آنکه ما ارز خود را از بازار آزاد تهیه میکنیم و در تهیه ارز نیمایی مشکل داریم. وزارت صنعت ما را به بانک مرکزی حواله میدهد و بانک مرکزی به وزارت صنعت.
وی افزود: یک مورد غیرمعمول در تخصیص ارز به شرکت های هم صنفی ما نیز اتفاق افتاد؛ در حالیکه انجمن ما حدود 80 درصد محصولات داخلی را تولید میکند و بزرگترین شرکت های کشور عضو انجمن هستند اما یک شرکت ناشناس بیشترین ارز دولتی را به نام واردکننده ماده اولیه محصولات سلولزی از دولت دریافت کرد که دریافتی آن به طرز عجیبی سه برابر بیشتر از دریافتی بزرگترین شرکت انجمن بود؛ هیچکس آن را نمی‌شناخت. از وزیر صنعت خواستیم تا نام آن را معرفی کند؛ پس از انتشار فهرست دریافت کنندگان ارز 4200 تومانی مشاهده کردیم که این شرکت گمنام نه عضو انجمن بوده و نه در صنف ما شناخته شده است. هم به وزیر صنعت و هم در جلسه با سازمان حمایت مطرح کردیم و گفتند رسیدگی میکنیم! برای ما مشخص شد که آن یک شرکتی صوری بوده است. خب چه کسی جلوی این فساد روشن را باید بگیرد؟!
همچنین از دیگر مشکلات مطرح شده توسط تولیدکنندگان این صنف می‌توان به مواردی اشاره کرد:
-معضلات ثبت سفارش، تعلل ها و بی اطلاعی بانک مرکزی درباره تخصیص ارز نیمایی
-ضعف دستگاه های ذی ربط در کشف و برخورد به موقع با رانت ها
-عدم مدیریت صحیح برای تامین نیاز کشور بهمراه کنترل قیمت ها و صادرات مازاد تولید
-عدم مشورت وزارت صنعت با بخش خصوصی پیش از صدور بخشنامه ها
-مشکل تامین نقدینگی
-صدور مجوز های واردات توسط دولت
-نواقص موجود در سازوکار سامانه ها
-مشکلات مربوط به خودتحریمی در نگاه به محصولات سلولزی بهداشتی و در اولویت قرار نگرفتن این محصولات
-عدم حمایت از فعالیت های صنفی و درون تشکلی.
انتهای پیام/
