به گزارش آوای نشاط «آلن سکارولی» هنرمند فرانسوی که همراه همسرش برای برپایی نمایشگاه عکس به ایران سفر کرده، شیفته فرهنگ و میهمان نوازی ایرانیان شده و می گوید تصمیم دارد چند ماه دیگر دوباره برای لذت بردن از جاذبه های فراوان ایران، به این کشور سفر کند.
این بخشی از گفت وگو با این هنرمند و عکاس مشهور فرانسوی است.
مشروح این گفت و گو را در ادامه می خوانید.
وارد لابی هتل که می شویم، منتظر نشسته است. ما را که می بیند، از جا بر می خیزد. خانمی را که کنارش نشسته، معرفی می کند: همسرم «مسما». برای برپایی یک نماشگاه عکس برای نخستین بار است به ایران سفر کرده اند اما می گویند جذابیت های ایران برای شان به حدی است که تصمیم دارند به زودی بار سفری دیگر به ایران ببندند اما این بار به عنوان دو گردشگر.
می گوید:قطعا این آخرین سفرم به ایران نخواهد بود.در نظر دارم اوایل سال جدید میلادی و تقریبا همزمان با ایام نوروز، از دیگر شهرهای ایران دیدن کنیم و با مردم این سرزمین که به نظرم بسیار دوست داشتنی و خونگرم هستند ملاقات داشته باشیم. قبل از اینکه جذب مناظر و طبیعت و جاذبه های فراوان تاریخی و باستانی ایران شویم، بیشتر جذب خونگرمی و میهمان نوازی مردمان این کشور شده ایم. بااینکه سفرهای زیادی داشته ایم، اما مردمی به خونگرمی مردم ایران ندیده ایم.
به آنها خوش آمد می گویم و آن ها هم با روی باز و با لبخند، ما را برای یک گفت و گوی صمیمی می پذیرند.
از آنها اجازه می گیرم که مصاحبه را آغاز کنم. همسرش با لبخندی که تا انتهای مصاحبه برلب داشت می گوید: ما با هم کار می کنیم ولی من عکاس نیستم.
همکاری او با آلن در طول مصاحبه هم کاملا مشهود است و او صمیمانه ما را تا انتهای صحبت ها همراهی می کند و مایل است در مورد سوال هایی که از آلن می پرسم، او هم نظر خود را بگوید تا مکملی بر این مصاحبه باشد.
در ابتدا از سکارولی در مورد نمایشگاه و انتخاب عکس هایش برای نمایش در تهران می پرسم. می گوید : به درخواست سفارت فرانسه در تهران قرار شد نمایشگاهی در خانه هنرمندان برگزار کنیم. آنها موضوع های متفاوتی را به من پیشنهاد دادند. از آنجا که تصور داشتم که ایرانی ها به طبیعت علاقه خاصی دارند، مجموعه ای از عکس هایم از طبیعت که شامل کوه و درخت است را انتخاب کردم.
این مجموعه را از سال 1985 و با عکسهایی که از کوه های سوئیس و فرانسه مثل کوه های آلپ و پیرنه گرفتم جمع آوری کردم. برای نمایشگاه تهران 20 قطعه را انتخاب کردم و می خواستم در نمایشگاه عکس های کم و پربار به نمایش گذاشته شود. دلم نمی خواست تعداد عکس ها با قطعه هایی که از نظرم ضعیف بودند زیاد باشد.
از او پرسیدم آیا عکس هایی از مناظر ایران هم در این مجموعه وجود دارد؟
با تاسف می گوید: نه، چون من قبلا اصلا به ایران سفر نکرده بودم. و این اولین سفر من به ایران است و قطعا آخرین هم نخواهد بود.
ادامه می دهد و از سفر دو روزه ای که بعد از اتمام نمایشگاه به اصفهان داشتند می گوید. از اینکه زمان کمی برای دیدن اصفهان داشته ابراز تاسف می کند می گوید همانجا برنامه ریزی کردیم و تصمیم گرفتیم که در اوایل سال جدید دوباره به ایران بیاییم.
قصد دارید دوباره نمایشگاه برگزار کنید؟
فعلا مشخص نیست. بیشتر در نظر دارم از شهرهای ایران دیدن کنم و با مردم ایران که به نظرم بسیار دوست داشتنی و خونگرم هستند ملاقات داشته باشم.قبل ازمناظر وطبیعت ایران، مردمان این کشور بیشتر نظر مرا به خود جلب کرد.بااینکه من بسیار سفر کرده ام اما مردمی به خونگرمی مردم اصفهان ندیدم.
خانم مسما وارد گفت و گو می شود و در عین اینکه سعی می کرد 'اصفهان' را کاملا فارسی تلفظ کند گفت: ' ما عاشق اصفهان شدیم' و برای سال جدید برنامه داریم دوباره از ایران دیدن کنیم. اصفهان شهری زیبا آرام و تمیز بود.
به محض اینکه به فرانسه برگردم به خانواده و تمام دوستانم پیشنهاد میکنم که سفری به ایران داشته باشند.از آنجایی که گاهی برخی رسانه ها اخبار نادرستی در مورد ایران منتشر می کنند، من به آنها از تجربیات خود و واقعیتی که در ایران دیدم، خواهم گفت.
او ادامه می دهد: ما دوست نداشتیم محدود به چیزهایی باشیم که در مطبوعات می خوانیم یا در رسانه ها گفته می شود. می خواستیم خودمان حضوری واقعیت را مشاهده کنیم. می دانیم در ایران هم مشکلاتی وجود دارد اما باید بگویم ما در کنار شما هستیم.
از او می پرسم نظر شما در مورد برخی رسانه های خارجی که با اهدافی خاص در مورد ایران می نویسند و قصد دارند ایران را کشوری ناامن و توسعه نیافته و درگیر جنگ و ناآرامی جلوه دهند، چیست؟
آنچه مسلم است این است که رویکرد فرانسه ، رویکرد همراهی و همکاری با ایران است.
نظر آقای سکارولی را هم به عنوان یک هنرمند دراین باره جویا می شود.
می گوید: نظر دولت ها وملت ها می تواند دو مبحث جداگانه باشد. ما به عنوان هنرمند برای دیدن طبیعت، معماری و ملاقات با مردم به ایران آمده ایم.
در ادامه از این مرد هنرمند فرانسوی می پرسم: مایلم نظر شما را به عنوان یک هندمند، در مورد نقش دیپلماسی هنر و دیپلماسی فرهنگی در نزدیک تر شدن دو کشور و دو ملت ایران و فرانسه بدانم؟
پاسخ می دهد: قطعا موثر خواهد بود. دراصل به همین خاطر است که سفارت از هنرمندان و شخصیت های فرهنگی برای امدن به ایران دعوت به عمل می آورد. به نظر من دیپلماسی سیاسی و فرهنگی مکمل یکدیگرند.
در ادامه، نظر خانم مسما را درباره حضور و فعالیت زنان در عرصه های اجتماعی و فرهنگی می پرسم: آیا شما با نظر برخی رسانه های غربی که ایران را کشور محدودیت ها برای زنان توصیف می کنند، موافقید؟
پاسخ می دهد: نه این طور نیست. ما در این مدت با خانم های زیادی در محیط های اداری و در بازار برخورد داشتیم.با لبخند به من و خانم عکاسی که همراهم، بود اشاره می کند و ادامه می دهد : در خانه هنرمندان نیز خانم های هنرمند با فعالیت های حرفه ای حضور داشتند. حضور زنان در جامعه ایران چیزی بود که ما به عینه مشاهده کردیم و تصور نمی کردیم زنان ایرانی تا این حد در عرصه های مخلتف فعال باشند.
از آنجا که این زوج هنرمند فرانسوی برای حرکت به سمت فرودگاه و برگشت به کشورشان فرصت زیادی نداشتند، مصاحبه را کمی زودتر به پایان رساندیم و در آخر این گفت و گو، سکارولی گفت: من همیشه در حوزه مدیترانه کار کردم. بااینکه ایران ازاین حوزه دورتراست و شاید سفر به کشورهای دیگر برای من راحت تر باشد اما من به این موضوع فکر نمی کنم و همه تلاشم را می کنم که دوباره به ایران بیایم.
آلن سکارولی در سال 1945در مراکش به دنیا آمد. او همواره در کنار مدیترانه زندگی کرده و به کار مشغول بوده است. وی تاکنون نمایشگاه های بسیاری در شهرهای مختلف فرانسه و همچنین سوئیس، بلژیک و یونان و ... برگزار کرده است و در روزهای اخیر نمایشگاهی از عکس های خود با موضوع تجربه های عکاسی در طبیعت و شب را در خانه هنرمندان تهران در معرض دید مخاطبان قرار داد.
انتهای پیام/
