به گزارش آوای نشاط، یک مقام ارشد کاخ سفید به خبرگزاری رویترز فاش کرد: آمریکا در حال آماده سازی دور دیگری از تحریم‌ها علیه کاراکاس است و در عین حال تماس‌های مستقیمی با اعضای ارتش ونزوئلا برقرار کرده و از آنها خواسته تا به حمایت خود از نیکولاس مادورو رئیس جمهوری ونزوئلا پایان دهند و به اردوگاه «خوان گوایدو» رئیس جمهوری خودخوانده کوچ کنند.
این مقام کاخ سفید که نامش منتشر نشده است، در مصاحبه‌ای با رویترز اظهار داشت: دولت دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا احتمال می‌دهد که شاید نظامیان بیشتری به حمایت خود از مادورو پایان دهند. این در حالی است که تاکنون شمار بسیار اندکی از نظامیان ارشد از مادورو رویگردان شده اند. این مقام ارشد کاخ سفید اظهار داشت: ما همچنان در حال گفت: وگو با اعضای نظام مادورو و ارتش هستیم، اما این گفت: وگو‌ها بسیار بسیار محدود است.
این مقام آمریکایی جزئیاتی در خصوص اینکه این گفت: وگو‌ها در چه سطحی جریان دارد، ارائه نکرد. واشنگتن هنوز مطمئن نیست که آیا این تماس‌ها منجر به ایجاد شکاف در جبهه حامیان مادور خواهد شد یا نه، چرا که پیشتر نیز آمریکا و اپوزیسیون داخلی ونزوئلا چنین خواسته‌ای را مطرح کرده بودند، اما نتیجه ملموسی نداشت. ارتش ونزوئلا هنوز به مادورو وفادار است. از همین رو، یک منبع نزدیک به اپوزیسیون ونزوئلا که در واشنگتن مستقر است نسبت به موفقیت دولت ترامپ در شوراندن نظامیان علیه مادورو ابراز تردید کرد.
وابسته نظامی سفارت ونزوئلا در آمریکا اواخر ماه ژانویه به اردوی گوایدو پیوست. ژنرال «فرانچسکو یانز» هم اولین مقام بلندپایه ارتش ونزوئلاست که هفته گذشته جدایی اش را از مادورو و حمایتش را از گوایدو اعلام کرد. اما او فقط یکی از حدود ۲ هزار ژنرال ارتش است و ایجاد شکاف در صف نظامیانی که مقابل دوربین‌های تلویزیونی وفاداری خود را به مادورو اعلام کردند، کار آسانی نخواهد بود؛ لذا گوایدو بر خارج کردن سربازان و نظامیان رده پایین از مدار مادورو تمرکز کرده، اما در عین حال به افسران بلندپایه هم وعده داده است که اگر از دولت مادورو جدا شوند آنها را عفو خواهد کرد. واشنگتن هم گفته اگر نظامیان ارشد به نافرمانی از مادورو روی آورند، تحریم‌ها علیه آنها را لغو خواهد کرد.
اما به نظر نمی‌رسد که این وعده‌ها خریدارانی در میان نظامیان پیدا کرده باشد و مادورو همچنان از حمایت افسران ارشد برخوردار است. او این روز‌ها سرگرم دیدار با درجه دار‌ها و بازدید از پایگاه‌های ارتش است. نظامیان اغلب پشت سر او می‌ایستند و شعار می‌دهند: همیشه وفاداری، خیانت هرگز.
در حال حاضر، دولت آمریکا یارگیری علیه مادورو را از خارج از ونزوئلا آغاز کرده و عمدتا به همراه شدن متحدان اروپایی امیدوار است. یانکی‌ها انتظار دارند که کشور‌های کرانه شرقی اقیانوس اطلس اقداماتی بیشتری برای جلوگیری از انتقال دارایی‌های دولتی ونزوئلا به خارج از کشور انجام دهند و دولت ونزوئلا را از دسترسی به منابع مالی خود در خارج از کشور محروم کنند.
برخی کشور‌های اروپایی در حوزه سیاسی از خواسته‌های آمریکا تبعیت کرده و از گوایدو حمایت کرده اند، اما از اعمال تحریم‌های نفتی و مالی علیه ونزوئلا خودداری کرده اند. آمریکا در ماه‌های گذشته سلسله تحریم‌هایی علیه مقام‌های دولت مادورو و صنعت نفت و ارتش ونزوئلا وضع کرده و در نظر دارد دور جدیدی از تحریم‌ها را اعمال کند. مادورو هشدار داده است که تحریم همه صادرات نفتی ونزوئلا «تبعات فاجعه بار» اقتصادی و اجتماعی خواهد داشت. دولت مادورو همچنین بر این باور است که گوایدو مجری کودتایی آمریکایی در کاراکاس است.
یک مقام دولت آمریکا گفته است که واشنگتن همه نوع ابزاری برای وادار کردن مادورو و اطرافیانش به «پذیرفتن گذار دموکراتیک و مشروع» در ونزوئلا در اختیار دارد. طرح دیگری که آمریکا درصدد اجرای آن است بالا بردن هزینه حمایت از مادورو برای متحدان خارجی وی است. بنابراین، یک مقام دیگر آمریکایی که او هم نامش فاش نشده است، به رویترز خبر داد که واشنگتن قصد دارد تحریم‌هایی علیه مقام‌های اطلاعاتی و نظامی کوبا هم وضع کند. دولت ترامپ معتقد است که کوبایی‌ها به مادورو کمک می‌کنند تا در قدرت باقی بماند.
واشنگتن در حالی که شرکت نفت و گاز ونزوئلا را تحریم و ۱۰ میلیارد از درآمد‌ها و دارایی‌ها ونزوئلا را در خارج از کشور بلوکه کرده، چندین کامیون را که گفته می‌شود حامل «کالا‌های بشردوستانه» از جمله غذا و دارو است، از طریق کلمبیا به مرز ونزوئلا فرستاده است. مادورو در یک کنفرانس خبری در کاراکاس اظهار داشت کمک‌هایی که با حمایت آمریکا به شهر مرزی «کوکوتا» در کلمبیا فرستاده شده است تا به ونزوئلا برسد، باید بین فقرای کلمبیایی توزیع شود، زیرا مردم ونزوئلا «گدا» نیستند و به این کمک‌ها نیازی ندارند.
مادورو افزود: ونزوئلا اجازه نخواهد داد این نمایش کمک‌های بشردوستانه اجرا شود، زیرا ما از هیچ کسی گدایی نمی‌کنیم. آمریکا طی چهار سال گذشته از وجود بحران انسانی در ونزوئلا سخن گفته است تا مداخله در کشور ما را توجیه کند، اما ونزوئلا از بحران انسانی رنج نمی‌برد.
رسانه‌ها می‌گویند که بخشی از مردم ونزوئلا دچار سوءتغذیه شده و دارو کمیاب است. در نتیجه، حدود سه میلیون نفر راهی کشور‌های همسایه شده اند. اپوزیسیون ونزوئلا و حامیان خارجی آنها، دولت سوسیالیست مادورو را مسئول این وضعیت می‌دانند و مدیریت اقتصادی و سیاسی وی را زیر سوال برده اند. گوایدو حتی پیروزی مادورو در انتخابات ریاست جمهوری ماه می ۲۰۱۸ را نپذیرفته و خود را رئیس جمهوری کشور اعلام کرده است. تاکنون بیش از چهل کشور از جمله آمریکا، کشور‌های اروپایی و بسیاری از کشور‌های آمریکای لاتین گوایدو را به رسمیت شناخته اند.
نمایندگان شماری از دولت‌های آمریکای لاتین و اتحادیه اروپا روز پنجشنبه در «مونته ویدئو» پایتخت اوروگوئه گرد آمدند تا درباره بحران ونزوئلا گفت: وگو کنند. این کشور‌ها گروهی به نام «گروه بین المللی تماس در امور ونزوئلا» تشکیل داده و اعلام کرده اند یک تیم فنی به ونزوئلا می‌فرستند تا کمک‌های خارجی را به این کشور رسانده و به برگزاری هر چه سریعتر انتخاباتی جدید کمک کنند.
مادورو گفته که «رویکرد حزبی و ایدئولوژیک» به اوضاع کشورش را رد می‌کند، اما آماده گفت: وگو با هر کسی است. گوایدو، اما معتقد است که زمان گفت: وگو گذشته است. منتقدان می‌گویند که حزب سوسیالیست در سه دور گفت: وگوی قبلی حاضر به مصالحه در موضوعات مهم از جمله آزادی سیاستمداران اپوزیسیون و شفافیت انتخاباتی نبوده است. مخالفان مادورو گزینه مذاکره را از آن جهت رد کرده اند که به نمایش خیابانی هوادارانشان در روز‌های پایانی هفته و حمایت خارجی امیدوار هستند؛ گزینه‌هایی که در سال‌های گذشته نیز مطرح بود، اما نتیجه‌ای نداشت.
به نظر می‌رسد که اعضای اپوزیسیون داخلی یک گزینه بسیار خطرناک را در محافل خصوصی بررسی می‌کنند: دخالت نظامی آمریکا در ونزوئلا. به نوشته خبرگزاری فرانسه، گوایدو احتمال دعوت از آمریکا برای دخالت نظامی را رد نکرده و در پاسخ به این رسانه اظهار داشت که «هر اقدامی برای حفظ جان انسان‌ها لازم باشد» انجام خواهد داد، اما دخالت آمریکا «موضوعی بسیار جنجال برانگیز است.» گوایدو گفته هدف غایی او این است که «دولت انتقالی تشکیل داده و انتخابات آزاد برگزار شود.»، اما هر گونه دخالت نظامی واشنگتن برای کمک به تحقق این اهداف به تکرار کودتا‌های بدنام آمریکایی‌ها در آمریکای لاتین منجر شده و بحران مشروعیت سیاسی تا سال‌ها گریبانگیر گوایدو و اطرافیانش خواهد شد.
