به گزارش آوای نشاط، شاید خیلی از ورزشکارانی که به شکل حرفه‌ای رشته‌ای را دنبال می‌کنند در پاسخ به اینکه چرا و چگونه این رشته را انتخاب کردند، بگویند از کودکی عاشق آن بودم، اما دختر ۱۸ ساله والیبال ایران بدون شناخت به سالن والیبال رفت. او که هیچ آموزشی ندیده بود در سالن مسابقه به خواهرش که والیبالیست بود نگاه می‌کرد و مثل او توپ دست می‌گرفت و تمرین می‌کرد. بعد از ۱۰ جلسه تمرین با مربی خواهرش و در حالی که به گفته خودش اصلاً نمی‌دانست "تیم ملی یعنی چی و مگر بانوان هم تیم ملی دارند" به جمع ملی‌پوشان اضافه شد. در ابتدا انتظار خط خوردن از تیم ملی را داشت اما فریبا صادقی (مربی والیبال و سرمربی تیم ذوب آهن اصفهان) او را ستاره تیم خود لقب داد.
مونا آشفته تصمیم خود را گرفت و والیبال را به عنوان هدفش انتخاب کرد تا جایی که اکنون عنوان جوان‌ترین لژیونر والیبال بانوان را به خود اختصاص داده است. این روزها آشفته همراه با دیگر ملی‌پوشان به دنبال قرار گرفتن در جمع چهار تیم برتر آسیا است و برای آن تلاش می‌کند و انتظار دارد تلویزیون در این راه همراهشان باشد و حمایتشان کند. این بازیکن از مسیری که طی کرد، حضور مهرگان در تیم ملی، پخش تلویزیونی و علاقه پدرش برای تماشای بازی والیبالش صحبت کرد.
متن گفت‌وگوی این والیبالیست را در ادامه می‌خوانید.
وقتی خانم مربی گفت ستاره تیمم بودی، به والیبال علاقه‌مند شدم
آشفته در مورد انتخاب رشته والیبال گفت: در ابتدا هدفی برای شروع این رشته نداشتم. خواهرم والیبالیست است، بچه که بودم او به سالن می‌رفت و من را هم با خودش می‌برد. کم کم توپ دستم گرفتم و تمرین کردم. مربی نداشتم و فقط به خواهرم نگاه کردم و یاد گرفتم، تا اینکه مربی خواهرم ۱۰ روز با من کار کرد و بعد از آن به تیم ملی رفتم. آن موقع اصلاً نمی‌دانستم تیم ملی یعنی چی؟ مگر بانوان هم تیم ملی دارند؟ اولین دوره حضور در تیم ملی شاگرد خانم فریبا صادقی بودم. در هر اردو فکر می‌کردم خط می‌خورم چون چیزی نمی‌دانستم و آموزش ندیده بودم، اما خانم صادقی کمک کرد و هر چیزی که بلد هستم را از او یاد گرفتم. آن موقع خانم صادقی به من گفت ستاره تیمم بودی. با شنیدن این جمله خیلی خوشحال شدم و از همان موقع والیبال هدفم شد.
پدرم دوست دارد بازی مرا ببیند اما نمی‌شود
ملی‌پوش والیبال به علاقه پدرش برای دیدن بازی‌هایش و ممنوعیت ورود مردان به سالن مسابقات زنان اشاره کرد و گفت: پدرم خیلی دوست دارد بازی‌ام را ببیند اما نمی‌تواند به ورزشگاه بیاید به همین دلیل مادرم هم جز یکی دو بار دیگر نیامد و می‌گوید، می‌خواهم در شرایط پدرت باشم. با اینکه دوست دارم پدرم بازی من را ببیند اما هنوز تجربه نکرده‌ام و نمی‌دانم چه حسی دارد. هر وقت به خانه می‌روم پدرم می‌گوید قدر خود را بدان، نمی‌توانم بازی تو را ببینم ولی همیشه سعی کن بهترین خودت باشی.
در تیم ملی از خانم برهانی حساب می‌بریم
او در مورد جو تیم ملی بیان کرد: حدود سه سال است که به تیم ملی وارد شدم. در این مدت فضای صمیمی اردوها را خیلی دوست داشتم، چون همه با هم دوست هستیم و تفاوت سنی را حس نمی‌کنیم. همه از خانم برهانی حساب می‌بریم. او همیشه با آرامش برخورد می‌کند. حتی وقتی در بازی‌ها عقب باشیم سعی می‌کند این آرامش را حفظ کند. علاوه بر این بارها پیش آمده که ناراحت بودم و یا حوصله نداشتم اما خانم برهانی کمکم کرده تا بهتر بشوم. با اینکه او در تیم ملی خیلی تحت فشار است و بازیکنان اگر بخواهند حرفی به مربیان بزنند به او می‌گوید اما حواسش به بقیه هم هست.
به خاطر نداشتن پخش رسانه‌ای کسی ما را نمی‌شناسد
آشفته در مورد حس خود از عدم پخش تلویزیونی والیبال بانوان گفت: خیلی حس بدی است. در کشورهای دیگر بازی تیم‌هایشان را پخش می‌کنند و تمام کشورشان بازیکنان را می‌شناسند. در ترکیه بنرهای تیم‌های بزرگ این کشور مثل واکیف بانک و فنرباغچه که در سوپر لیگ بازی می‌کنند را بر روی دیوارها می‌دیدم و همه آنها را می‌شناختند اما برای ما اینگونه نیست. الان اگر کسی حتی اسمی از خانم برهانی ببرد، می‌گویند مگر تیم ملی والیبال بانوان داریم. اصلاً یکی از دلایل پویا نبودن لیگمان عدم پخش تلویزیونی است که باعث می‌شود اسپانسرها دیده نشوند و تمایلی برای حضور در لیگ بانوان نداشته باشند.
روزهای استراحتمان در ترکیه به خاطر خستگی در اتاق می‌ماندیم
ملی‌پوش والیبال بانوان در مورد حضور در لیگ ترکیه گفت: حضور ۶ ماهه در لیگ ترکیه و شرایط سخت بازی‌ها به من کمک زیادی کرد. در این لیگ دو گروه ۱۴ تیمی بودیم که ۲۸ بازی کردیم و از این تعداد ۲۶ بازی برایمان حکم فینال را داشت. از آنجایی که من و مهسا صابری بازیکن خارجی تیممان محسوب می‌شدیم، کادر فنی توقع زیادی از ما داشتند بنابراین باید خیلی خوب کار می‌کردیم و خوشبختانه همین اتفاق هم افتاد. امیدوارم بتوانم از تجربیاتم برای تیم ملی استفاده کنم.
او در ادامه افزود: در ترکیه شرایط سختی داشتیم. بعد از هر بازی با خستگی به اتاقمان می‌رفتیم و روزهایی که استراحتمان بود، هم تیمی‌هایمان تفریح می‌کردند اما ما آنقدر خسته بودیم که در اتاق‌هایمان می‌ماندیم. همین موضوع باعث شده اکنون در اردوهای پرفشار تیم ملی با تمرینات سخت راحت‌تر کنار بیاییم، بهتر تمرکز کنیم، شاد و مثبت باشیم.
آشفته در مورد حضور مجدد در لیگ ترکیه بیان کرد: با وضعیتی که لیگ ایران دارد نمی‌شود اینجا ماند، به همین دلیل برای بستن قرارداد دوباره با تیم‌های ترکیه پیگیر هستم و به نظر خودم ۱۰۰ درصد این اتفاق می‌افتد. از طرف یک تیم پیشنهاد دارم اما از آنجایی که بازی‌های فینال ترکیه به تازگی تمام شده، منتظرم و زود تصمیم نمی‌گیرم.
ما هنوز خوب نیستیم
تیم ملی والیبال بانوان مرداد ماه به مسابقات جام ملت‌های زنان آسیا اعزام می‌شود. آشفته در مورد اردوهای آماده سازی تیم ملی گفت: روزی دو جلسه صبح و بعد از ظهر تمرین پر فشار داریم و سخت کار می‌کنیم تا به هدفمان که قرار گرفتن در جمع چهار تیم برتر آسیا است برسیم. به هدفمان خیلی باور داریم چون دو سال است که با برنامه‌ریزی تلاش می‌کنیم و امسال باید محقق شود.
او در پاسخ به این سوال که آیا بازیکنان این روحیه را دارند که بعد از شکست خود را کنترل کنند و به دنبال جبران نتیجه باشند؟ گفت: شخصاً از این نظر با خودم کار کردم و در مدت حضورم درتیم ملی شاهد تغییر بازیکنان از نظر تکنیک، تاکتیک و روحی روانی بودم. قبلاً قرار گرفتن جز چهار تیم برتر آسیا آرزویمان بود اما الان هدفمان است و می‌گوئیم باید به این هدف برسیم. استرس خوب است ولی تمرین می‌کنیم تا در شرایط سخت استرس زیادی به ما وارد نشود که عملکردمان را تحت تأثیر قرار دهد. به طور کلی از این نظر هنوز جای کار داریم. آقای مهرگان همیشه به ما می‌گوید "ما هنوز خوب نیستیم" یعنی هر چه تمرین کنیم نباید بگوییم خوب هستیم باید بالاتر را ببینیم.
مهرگان خوب است که دو سال سرمربی مانده
آشفته در مورد تأثیر حضور مهرگان در تیم ملی بانوان گفت: سال دوم حضور آقای مهرگان در تیم ملی بانوان است و این موضوع نشاندهنده کار خوب و برنامه‌ریزی شده اوست. آقای مهرگان در این مدت بازیکنان بهتری را پرورش داد و به تیم ملی کمک کرد، در نتیجه احساس می‌کنم وضعیتمان نسبت به قبل بهتر شده است.
