به گزارش آوای نشاط، هزاران هزار دستگاه برقی و الکترونیکی، انواع گوشی موبایل، تبلت، صفحه نمایش، رایانه، خودرو، و قطعات فلزی و بسیاری دیگر از لوازم دورریخته شده که از غرب راهی آفریقا شده از اینجا سر در می‌آورد. غنا سالانه دست‌کم ۴۰ هزار تن زباله الکتریکی و الکترونیکی وارد می‌کند که بیشتر آن از اروپا می‌آید.
دودی غلیظ و اسیدی در اثر سوزاندن زباله‌ها از جای‌جای این منطقه به هوا بلند است و بیش از ۱۰ هزار کارگر در شرایط بسیار بد برای نابودسازی یا بازیافت زباله‌های این مکان کار می‌کنند. کارشناسان می‌گویند این منطقه یکی از ۱۰ مکانی است که روی زمین بیشترین آلودگی را دارند.
اکثر این کارگران که روزانه ۲ تا ۳ دلار در می‌آورند در اثر کار سخت در محیطی آلوده، دچار مشکلات تنفسی، کمردرد، سرگیجه، تهوع و سوختگی شده‌اند.
کارشناسان می‌گویند زباله‌های الکترونیکی (e-waste) چالش روزافزونی برای سلامت آدمی و محیط زیست است؛ صادر کردن زباله‌های الکتریکی و الکترونیکی طبق معاهدهٔ بازل غیرقانونی است.
اما نکتهٔ کلیدی تعیین مرز «زباله الکترونیکی» با تولیدات الکترونیکی «قابل استفاده مجدد» است و بسیاری از این زباله‌ها تحت این عنوان از اروپا صادر می‌شوند.
نمونه‌اش آن است که خودروهای دست دوم برای استفاده مجدد از اروپا و آمریکا به کشورهای در حال توسعه صادر می‌شوند اما شماری از این خودروها وقتی به مقصد می‌رسند پر از وسایل الکترونیکی غیرقابل استفاده‌اند.
به گزارش سازمان ملل، هر سال بیش از ۵۰ میلیون تن زباله الکترونیکی در جهان تولید می‌شود، یعنی حجمی معادل ۵۰ هزار برج ایفل.
فقط یک پنجم کل این زباله‌ها، بازیافت می‌شود و باقی آن یعنی چیزی حدود ۴۰ هزار تن زباله الکترونیکی راهی کشورهای در حال توسعه می‌شود تا در آنجا دفن یا سوزانده شود.
عکس‌هایی از این گورستان لوازم الکترونیکی و الکتریکی را در زیر ببینید.
انتهای پیام/
