به گزارش
آوای نشاط، رفت و آمد نماینده روحانی و مکرون برای انتقال پیشنهادها برای ادامه یافتن برجام باعث شد تا گمانه زنی ها در خصوص طراحی جدید آمریکا افزایش یابد. با اینکه روحانی نیز گفته است شاید در هفته آینده به توافق برسیم اما سعیدجلیلی پیشنهاد سطحی فرانسه را بازگو کرده است.
حسن روحانی عصر پنجشنبه 10مرداد 98 در جلسه شورای اداری استان آذربایجان شرقی گفته است: امروز هم با برخی از کشورها «در حال مذاکره هستیم» و آنها پیشنهاداتی ارایه کردند که «متوازن نمیدانیم»، لذا آن پیشنهادات را نپذیرفتیم. البته «ممکن است در هفتههای آینده به نتیجه قابل قبول دست پیدا کنیم» و امکان دارد که به این نتیجه نرسیم و اگر به نتیجهای نرسیم مرحله بعدی کاهش تعهدات را انجام خواهیم داد.
همین صحبت ها کافی بود تا دوباره وعده توافق دیگر توسط رئیس جمهور تیتر یک روزنامه دولت شود و نگاه های خوش بین به طرح های دشمن قوت بگیرد .
حسن روحانی گفته است «ممکن است در هفتههای آینده به نتایج مثبتی در مذاکرات برسیم؛ اگر نرسیم گام سوم را هم محکم بر میداریم»
اما رئیس دولت از کدام مذاکره و توافق صحبت میکند؟
به نظر میرسد اشاره روحانی به طرحی است که امانوئل مکرون رئیس جمهور فرانسه جلوگیری از برداشتن گام های بعدی ایران در برجام ارائه کرده و به طرح «انجماد در برابر انجماد» موسوم شده است باشد. پیشنهاد همین طرح باعث شده بود که حسن روحانی با رئیس جمهور فرانسه تلفنی صحبت کند و احتمال سفر مکرون به ایران نیز مطرح شود. در همین راستا امانوئل بون، فرستاده امانوئل مکرون، دو بار و به فاصله دو هفته در تیرماه 98 به تهران آمد و پیام کتبی رئیس جمهوری فرانسه را که حاوی پیشنهاد وی بود تحویل حسن روحانی، رئیس جمهوری کشورمان داد. روحانی نیز پاسخ مکتوب خود را به وسیله عراقچی به عنوان فرستاده ویژه به پاریس تحریل داد.
بر اساس این طرح، ایران از برداشتن گام های بعدی که به خروج کامل از برجام می انجامد دست میکشد و در مقابل نیز غرب اقدامات خود را به حالت انجماد در می آورد. این به ظاهر اقدام غرب تحت عنوان انجماد قرار نیست زمان طولانی داشته باشد بلکه برای وقت کشی و نگه داشتن محدودیت های هسته ای ایران است. گفته میشود مکرون در تماس تلفنی خود با روحانی از وی خواسته بود چند روز به وی فرصت دهد تا او بتواند ترامپ را برای تعلیق بخشی از تحریم ها به ویژه تحریم صادرات نفت ایران مجاب کند. اما اینکه این طرح موقتی چه بوده است را باید در سخنان دکتر جلیلی یافت.
ایران در برجام بماند تا بگذاریم برای دوماه یک مقدار نفت بفروشد
سعید جلیلی در هفته ای که گذشت ابعاد بیشتری از این طرح را فاش کرد. نماینده رهبر انقلاب در شورایعالی امنیت ملی که سخنران پیش از خطبه های نماز جمعه همدان بود با اشاره به این که در برابر فشار دشمن گفت و گو جواب نمیدهد بلکه همان فشار دشمن را عقب میراند به طرح «ژست کوچک فرانسه» پرداخت و گفت: «در دوماه گذشته دشمن دید که ملت ایران این امکان را دارد که اگر او میخواهد راهبرد فشارحداکثری را داشته باشد ایران هم فشار اعمال میکند او تازه فهمید که این ملت میتواند به خوبی از حق خودش دفاع کند. لذا پرچم گفت و گو را بالا می برد، همین کسی که تا دیروز میگفت من فشار حدکثری را دنبال میکنم! اینجاست که تزویر دشمن را باید فهمید. آن وقت متحدین او چه هستند؟ آقای مکرون رئیس جمهور فرانسه مطرح میکند که بله ما در راهبرد با آمریکا هیچ اختلافی نداریم که تعهدات بیشتر هسته ای و موشکی و منطقه ای از ایران بگیریم هیچ اختلافی نداریم. اما میگوید باید یک «ژست های کوچک» هم بگیریم تا ایران را پای میز گفت و گو بیاوریم. «ژست کوچک» چیست؟ میگوید حالا بیا شما همه تعهدات خودت را انجام بده، اجازه بده ما گلوی تو را بفشاریم، برای دوماه هم به تو اجازه میدهیم یک نفسی هم بکشی! برای دو ماه مثلا میگذاریم یک مقدار نفت خودت را بفروشی. چرا این کار را میکنند چون می بینند یک ملتی امروز ایستاده است نه تنها در برابر فشار او کم نیاورده است بلکه همین را تبدیل به فرصت میکند. »
تحولات اخیر نشان میدهد که با وجود اینکه رسانه دولت از احتمال نزدیک بودن یک توافق میگوید اما سفرهای متعدد فرستاده ویژه مکرون و پیشنهادات وی و دوستان آمریکایی او یک زیاده خواهی آشکار است که درصدد هستند ایران محدودیت های تاریخی هسته ای را نگه دارد و در مقابل صرفا برای یک مدت محدود اجازه فروش مقدار ناچیزی نفت به ایران داده شود. پیشنهاد فرانسه که نمی تواند خواسته های ایران از برجام را محقق کند و جای خالی تعهدات امریکا را پر کند به شدت ناچیز و کوتاه مدت ارزیابی میشود. به نظر میرسد اروپا و آمریکا درصدد هستند تا با ایجاد یک دوره فریز یا انجمادِ کاهش تعهدات هسته ای ایران، دولت روحانی را پای میز مذاکره مجدد بکشانند.
نکته قابل توجه این است که چرا حسن روحانی در شورای اداری آذربایجان پس از برشمردن مشکلات کشور به جای ارائه برنامه های درون زای اقتصادی، سریعا به سراغ مطرح کردن مساله توافق جدید میرود و رسانه های دولتی به شدت روی آن مانور میدهند؟ بی برنامگی دولت برای رفع مشکلات اقتصادی و وعده رئیس جمهور در رسیدن به یک توافق احتمالی همراه با پروپاگاندای رسانه های دولتی در پوشش اغراق آمیز این موضوع بار دیگر میتواند به وابسته کردن مشکلات داخلی به مسائل خارجی منجر شود.
منبع:رجانیوز
انتهای پیام/