به گزارش آوای نشاط، به نقل از جهانبین نیوز؛ "کودک کار"؛ عبارتی که به محض جاری شدن از زبان، ذهن خودآگاه به سمت کودکانی از خانواده‌های ضعیف می‌رود که در سرمای زمستان در چهارراه‌ها در حالی که دستانشان یخ‌زده، مشغول فروش گل، فال و... هستند. از چهارساله‌ها تا نوجوانانی که در ساعت‌های مختلف شبانه‌روز در پیاده‌رو و وسط خیابان‌ها محصولات مختلفی را برای کسب روزانه‌شان به مردم می‌فروشند.
اما با روی کار آمدن شبکه‌های اجتماعی جامعه شاهد شکل‌گیری نوع جدیدی از سوءاستفاده از کودکان برای کسب درآمد شد، "کودکان کار مجازی"؛ این کودکان لباس آلوده، پاره و پوسیده به تن ندارند، محل کارشان به جای پشتِ چراغ‌‌های قرمز، خانه‌های لوکس است، با لباس‌های لاکچری پشت یک دوربین نشسته‌اند و به جای بازی با عروسک و دویدن دنبال توپ‌شان برای سوژه‌شدن ژست‌های بزرگسالانه گرفته‌اند تا عکاس به خواسته‌اش برسد، در تلاش هستند تا انتظار پدر و مادر را برای تلفظ دیالوگ‌های دیکته‌شده تبلیغاتی برآورده کنند.
شاید همین که حالا ابزاری برای تبلیغات پدران و مادران‌شان شده‌اند سال‌ها بعد برایشان دلیل این اقدامات سوال شود و شاید هم معترض به این وضع، اما والدین بدون توجه به آینده و خواسته فرزندانشان مشغول فروش شیرین‌کاری‌ها و رفتارهای کودکانه‌ای هستند که شاید در بزرگسالی مایه خجالت فرزند شود و زمینه سرخوردگی آن‌ها را در آینده به‌همراه داشته باشد.
آنچه که به وضوح دیده می‌شود درجه اهمیت کسب لایک و فالوور و به طور کلی توجه مخاطبان اجتماعی به حدی برای این والدین بالاست که موارد گفته شده عملا نادیده گرفته می‌شود و صرفا جنبه مادی کار در بالاتری اولویت خودنمایی می‌کند. پدر و مادری که این شیوه را برای کسب درآمد انتخاب کرده است تنها و تنها به تعدادفالوورهایشان توجه دارند، این درحالی است که متخصصان امر بارها در این خصوص هشدار داده‌اند و از خانواده‌ها خواسته‌اند که کودکان و رفتارهای آن‌ها ابزار کسب درآمد نیستند و نباید به خاطر طمع، فرزندان را فدا کنند. با این وجود هر روز شاهد افزایش قارچ‌گونه این صفحات در اینستاگرام هستیم.
همان‌طور که حق و حقوق کودکان در عالم حقیقی قابل پیگیری است و باید رعایت شود، رعایت حقوق و کرامت کودک توسط والدین در فضای مجازی ضروری است و رعایت نکردن آن به نوعی ورود به حریم خصوصی کودکانی است که قادر به تصمیم‌گیری و احقاق حق خود نیستند، در پیمان‌نامه حقوق کودک، این‌طور آمده است، کودک حق برخورداری از حریم خصوصی و کرامت انسانی را داشته و سوءاستفاده از تصویرش توسط والدین چه با هدف درآمدزایی باشد یا خیر، بدون اجازه کودک، نقض حریم خصوصی اوست. در واقع وقتی والدین فرزندانشان را ابزاری برای کسب درآمد و تبلیغ محصولات شرکت‌ها قرار می‌دهند، این رفتار والدین با برخی قوانین در حقوق کودک و کنوانسیون‌های حمایت از حقوق کودک و قانون جرایم رایانه‌ای منافات دارد و جرم آشکار تلقی می‌شود.
بنابراین انتظار می‌رود سازمان‌های فعال در این عرصه اقدام کرده و اجازه ندهند حقوق کودکان اینگونه ضایع شود.
انتهای پیام/
