به گزارش آوای نشاط، شورای شهر تهران به تازگی رای بر بازگشت پارکبانها به معابر شهر داده است. در هفته آینده این مصوبه به تصویب نهایی می رسد چون دیروز در صحن علنی فقط کلیات آن مورد بحث قرار گرفت و اکثریت اعضای شورا آن را قبول داشتند.
اما به نظر می رسد این مصوبه دارای ایرادهایی است که حقوق مردم در آن رعایت نشده است. در این باره با حجت نظری، عضو شورای شهر تهران گفت‌وگویی کردیم که در ادامه می خوانید:
تبصره ۹ طرح شورای شهر می گوید در جاهایی که تابلوی توقف ممنوع بود، شورای شهر عوارضی را برای توقف خودرو دریافت کند. یعنی یک عمل پارک خودرو در منطقه توقف ممنوع انجام شده ولی شهروند باید دو بار جریمه شود. یک بار به پلیس راهور جریمه بدهد و بار دوم عوارض به شهرداری بدهد. در موارد متعددی دیوان عدالت اداری این مصوبات شوراها را رد کرده. چرا شورای شهر تهران دارد مصوبه گذاری اشتباه می کند؟
در این موضوع کاملا با شما هم عقیده هستم. نباید برای یک عمل، دوبار مردم را جریمه کنیم هر چند اسمش متفاوت باشد. یک بار بگوییم جریمه است و بار دیگر عوارض، ولی در حقیقت دو بار مردم را جریمه می کنیم. در مورد محدودیت ورود به طرح ترافیک هم این نظر را داشتم ولی آنجا هم این موضوع تکرار شد. در مصوبه شورا باز شاهد این بودیم که اگر کسانی وارد محدوده زوج و فرد یعنی رینگ دوم می شدند، شهرداری می توانست آنها را بابت عوارض بدهکار کند و این بدهکاری مانع از جریمه پلیس نبود. البته مورد اعتراض هیات تطبیق فرمانداری قرار نگرفت و کار به دیوان هم هنوز نرسیده است. دیوان عدالت اداری هنوز در این باره رای وحدت رویه ندارد. برخی مواقع این نگاه را دارد، ممکن است با من همنظر باشند و برخی دیگر نگاه متفاوتی دارند. آنجا هم موضوع را در صحن شورا بیان کردم ولی مورد اعتراض هیات تطبیق هم قرار نگرفت و اجرایی شد. این اتفاق خوبی نیست که پیشنهاد شهرداری به همین شکل تصویب شود.
چطور این مسئله قابل حل است؟
شنیده های ما هم می گوید توافقاتی صورت گرفته و رایزنی های اولیه با پلیس راهور صورت گرفته که جاهایی که پارک ممنوع است، به عنوان فضایی که پارک حاشیه ای است در نظر گرفته نشود و اگر جاهایی هم باشد در تعامل بین بخشی مشکل را حل خواهند کرد.
تعامل بین بخشی یعنی چه؟
یعنی ممکن است فضاهایی که خیلی ضرورتی به پارک ممنوع نداشته باشند، ممکن است اصلا تغییر ماهیت دهند و پارک ممنوع را ملغی اعلام کنند.
یعنی در برخی جاها تابلو پارک ممنوع را بردارند، شهروندان بتوانند خودرو را متوقف کنند و عوارض پارک خودرو بدهند؟
ممکن است این اتفاق بیفتد و حتما باید در این موضوع نظر پلیس راهور اخذ شود و به نظر می رسد شهرداری با تعامل با پلیس راهور این موضوع را حل و فصل کند. یعنی جایی در نهایت وجود نداشته باشد که ما هم عوارض بگیریم و هم پلیس جریمه بکند. این کار به نظر می رسد عادلانه نیست.
این مصوبه باز هم به نظر می رسد خلاف قانون است چون نهایتا طبق نظر دیوان عدالت اداری ماهیت عوارضی که شما می گیرید جریمه است و وضع جریمه در صلاحیت شورای شهر نیست. نکته اینجاست اگر تابلوهای توقف ممنوع را بخواهند بردارند، تصمیم کارشناسی پلیس راهور زیر سئوال می رود. یعنی مردم می پرسند اگر اینجا ضرورت کارشناسی به نصب تابلو توقف ممنوع نداشت، چرا نصب کردید و الان که می خواهید پول بگیرید، چرا تابلو را برداشتید؟
به نظرم نمی شود گفت تصمیم کارشناسی پلیس راهور زیر سئوال می رود. معابری داریم به دلیل شرایط روز، معبر دو طرفه شود. به هر دلیلی مانند افزایش ساخت و ساز یا ایجاد مرکز فرهنگی، به این نتیجه برسند اینجا دیگر ظرفیت عبور دو طرفه ندارد و باید یکطرفه شود. یا حتی بالعکس اتفاق بیفتد. نظریات کارشناسی به ضرورت زمان تغییر می کند. پس الزاما این تعارض کارشناسی نیست.
بحث پارکبانها هم مهم است. اگر بخواهید برای پارک حاشیه ای مصوبه و قانون وضع کنید، همان مسایل همیشگی پیش می آید که پارکبان به محض توقف، پول می خواهد. بعضا شرکتهای پارکبانی معلوم نیست کیستند. در برخی معابر که ضرورتی به گرفتن وجه برای توقف نیست، برخی افراد بی نام و نشان به نام پارکبان به زور از مردم پول می گیرند. این مشکلات را چطور رفع خواهید کرد؟
دو سه نکته مطرح است که درست است. در مصوبه قدیم شورا، زمان تنفس وجود داشت و تا نیم ساعت رایگان بود. در لایحه دیروز که در حال بررسی است و تا هفته آینده بررسی تمام می شود، متاسفانه از لحظه پارک، به پارکبان اجازه می دهد وجه را اخذ کند. در جلسه آینده توضیح خواهم داد که نیاز است بالاخره زمانی باید برای تنفس به مردم داده شود. یا نیم ساعت، یا ده دقیقه یا یک ساعت، مسئله دوم است. فرضا شما می خواهید خودرو را توقف کنید بروید یک کالای عادی بخرید و بیایید، پس باید پول بدهید. نکته بعدی این است که ما باید تلاش کنیم دخالت انسان را تا جای ممکن، از تبادل فضا و مبلغ، حذف کرده یا کم کنیم. باید این موضوع از طریق هوشمند سازی و ابزار مدرن از جمله پارکومتر ساماندهی کنیم. اتفاقا دیروز در صحن شورا پیشنهادی داشتیم در راستای هوشمندسازی که طرح شد ولی رای نگرفت چون شورا می گوید هنوز نمی دانیم امکانات اجرایی آن را داریم یا نه. تجربه زیستی بشری در خیلی از شهرهای بزرگ دنیا وجود دارد و برای ما الان دیر است. انتظار داشتیم شهرداری این مسئله را در لایحه خود پیش بینی کرد. الان هم دیر نشده و باید به سمت اپلیکیشنی برویم که در آن، مردم بتوانند بدانند کدام فضا در یک معبر خالی است یا پر است. همین اطلاع رسانی می تواند باعث کاهش ترافیک شود. تمام این فرآیند باشد شفاف باشد. باید بدانیم اگر فضا یا معبری را به شخص حقوقی یا حقیقی اجاره دادند باید بدانیم او کیست، صلاحیت دارد یا نه، آیا مبالغی که دریافت می کند در چهارچوب مصوبه شورا است یا نه تا مطمئن شویم تبعیض و ناعدالتی رقم نخورد.
انتهای پیام/
