به گزارش آوای نشاط، تاریخ گواهی می دهد که انسان برای پیروز شدن بر رقبای خود در جنگ از خلاقیت و نوآوری در بکارگیری انواع و اقسام تجهیزات و سلاح های جنگی نوین غفلت نکرده است، هر چند این نوآوری در خیلی از اوقات خوی حیوانی و ضد بشری به خود گرفته باشد. چه بسیار تمدن های بشری که به علت بکارگیری سلاح های نوین، نابوده شده و هیچ اثری از آنها در تاریخ نمانده است . اما بکارگیری این روش ها و سلاح های نوین منحصر به سده های قدیم نیست. متاسفانه تاریخ دو جنگ جهانی نشان داد که این سلاح ها و روش های ممنوعه در سطح وسیعی بکارگرفته شد. در پی استفاده گسترده از این روش ها و در نتیجه تلفات فراوان و تبعات دهشتناک آن در جنگ های جهانی، سر فصل ها و موضوعات جدیدی از جمله حقوق در جنگ (مجموعه حقوق لازم الرعایه در جنگ همچون کنوانسیون های چهارگانه ژنو) و حقوق بر جنگ (سوال درباره ماهیت جنگ پیشرو ولزوم رعایت مقرارت کنفرانس صلح لاهه) در حقوق بین الملل ایجاد شد و تعمیم یافت. اما با وجود این ممنوعیت ها و حساسیت های جامعه بشری ، نه تنها بکاری این سلاح های ممنوعه متوقف نشد بلکه برخی دولت ها با ابداع جنگ افزارهای نوین که با روش های علمی پشتیبانی می شود در صدد تضعیف، بلکه نابودی رقیب خود – البته بدون براه انداختن جنگ (و تنها با روش های بیوتروریسمی) - برآمدند. تورق تاریخ پنجاه سال اخیرِ پس از جنگ جهانی نشان می دهد دولت آمریکا و رژیم اشغالگر قدس در بکارگیری روش های یادشده که به بیوتروریسم معروف شده ید طولایی داشته اند. حال بازگردیم به جهان امروز که شاهد ظهور ویروس کشنده ناشناخته ای به نام ”کرونا“ است. این بیماری که نزدیک سه ماه است جهان را در مقیاس بزرگی به چالش کشیده و تلفات زیادی بر جا گذاشته از منظر برخی صاحب نظران ، یک ابزارجنگ بیوتروریسم بوده و در نتیجه اهرم فشاری برای اثر گذاری بر سایر دولت ها در عرصه بین الملل است.
متن کامل این مطلب در اینجا قابل دریافت است
پژوهشگر: مرتضی هوشیار
*صدا وسیما
انتهای پیام/
