به گزارش آوای نشاط، اگر روند شروع و پیشرفت این مساله در کشور را مرور کنیم، خواهیم دید که چه در بحث ظهور کرونا ویروس، چه در بحث گسترش و همه گیر شدن آن در کشور و چه در بحث کنترل و درمان این بیماری فاکتورهای اجتماعی و فرهنگی نقش بسیار پررنگی ایفا کرده‌اند اما در این مرحله نیز شاهد حجم بی‌پایانی از بحث‌ها و تناقضگویی‌ها و ... هستیم. اینکه این بیماری آن قدرها هم که گفته می‌شود جدی نیست؛ اینکه آمارها به دور از واقعیت است؛ اینکه به دلیل محدود بودن امکانات بهداشتی (ماسک و دستکش و ...) در کشور سعی می‌شود استفاده از آن برای عموم غیرضروری جلوه داده شود، اینکه مبتلا شدن برخی از مسوولین به این بیماری دروغ و عوام‌فریبی است به هیچ عنوان منطقی نیست چرا که در دورانی که میلیون‌ها انسان از ارتباطات اجتماعی‌شان و حتی ارتباط با نزدیک‌ترین افراد خانواده که با آنها زیر یک سقف زندگی نمی‌کنند، برای جلوگیری از ابتلا به کرونا، چشم‌پوشی کرده و در خانه مانده‌اند اما شاهد عدم رعایت یا جدی گرفتن ویروس کرونا هستیم که برای نمونه سری به بازار موبایل ایران زدیم تا رفتار مردم را از نزدیک مشاهده کنیم.
سکانس اول ، بازار دستفروشان موبایل درکنار فروش ماسک و طلق محافظ بدون رعایت بهداشت
اگر به چهارراه جمهوری تقاطع خیابان حافظ بروید در پیاده روی بازار موبایل با دستفروشانی مواجه می شوید که در کنار لوازم جانبی گوشی همراه به فروش ماسک و طلق محافظ مشغول هستند. هیچ کدام به جزء تعداد اندکی موارد بهداشتی را با استفاده از ماسک رعایت نمی کنند و مهم تر از آن مردمی هستند که انگار هیچ گونه خبری از وجود بیماری کرونا نشنیده اند و به راحتی بدون دستکش و لوازم جانبی موبایل را که در فضای آزاد و به دستان فروشنده بر روی چرخ دستی چیده و صدها نفر آنها را لمس کرده اند برداشته و قیمت آن را پرسش می کنند نکته جالب این است که هیچ نهاد و سازمانی بر فعالیت آنها نظارت ندارد.به توجه به بی توجهی برخی مردم اگر بخواهد فعالیت های کسب و کار خیابانی در طول روز ادامه پیدا کند خسارات جانی زیادی مردم را تهدید کرده و زنجیره قطع کرونا محقق نمی شود.
با یکی از دستفروشان که طلق محافظ و ماسک را در کنار لوازم جانبی موبایل می فروخت درباره ترس از ویروس کرونا پرسیدم اما او با خنده ای تمسخر آمیز گفت فاصله بین من و مشتری هایم با چرخ دستی که لوازم روی آن چیده ام حفظ می شود و جای نگرانی نیست . از او علت استفاده نکردنش از ماسک و طلق محافظ که خود به فروش می رساند را سوال کردم اما باز او خنده ای کرد و گفت: پولی که از فروش آنها در می آورم را نیاز دارم و سعی می کنم صورتم را از مشتری ها دور نگه دارم.
سکانس دوم ، فروش گوشی های بی هویت ارزان قیمت درپیاده روی تقاطع جمهوری
در پیاده روی مقابل بازار موبایل درکنار محافظ های آهنی که شهرداری نصب کرده است تعداد زیادی از افراد به فروش گوشی های بی هویت که دارای مشتری های بسیار زیادی است مشغول هستند و تنها تعدادی از آنها از ماسک استفاده می کنند اما بسیاری از این افراد ماسک نزده بودند وبا خریداران گوشی که آنها هم به توصیه های بهداشتی برای استفاده از ماسک و رعایت فاصله اجتماعی بی توجه بودند به مراوده و چانه زنی بر سر قیمت گوشی می پرداختند و نکته جالب تر این است که فرد میانسالی بر روی یک تخته چوب سماور خود را راه انداخته بود و در یک محیط کاملا آلوده چای می فروخت جالب تر این است مشتری های زیادی هم داشت البته تعدادی از مشتری هایش ماسک زده بودند اما از چای که در فضای آزاد آماده شده بود استفاده می کردند.
پس از مدتی که آنجا بودم تعداد دستفروشان زیاد می شد و همچنان گوشی های بی هویت خود را به مردم می فروختند به طوری که هر خریدار به راحتی گوشی های همراهی را که در دست فرد دیگری بود تحویل می گرفت و قابلیت های آن را پرس وجو می کرد! انگار نه انگار به خاطر شیوع ویروس کرونا شرایط کشور متفاوت است و همه افراد با کم ترین توجه به رعایت موارد بهداشتی به فعالیت های روزمره خود مشغول هستند.
سکانس سوم ، تونل ضدعفونی انسانی برای پیشگیری از کرونا
در ابتدای درب اصلی بازار موبایل ایران یا همان پاساژ علاءالدین یک تونل ضدعفونی برای مراجعه کنندگان راه اندازی کرده اند به طوری که با پوشاندن پلاستیک در ۲ طرف ورودی و با استفاده از یک دستگاه موتور برق و یک منبع بزرگ مواد ضدعفونی کننده که از طریق شلنگ های نصب شده بر روی سقف این تونل پلاستیکی مواد را پخش می کند. اما نکته مهم این است که از هر ۲۰مراجعه کننده تنها ۳ تا۴ نفر از تونل استفاده می کنند و بقیه افراد از کنار تونل یا درب شماره ۲ این پاساژ که هیچ گونه تمهیدی لحاظ نشده تردد می کردند. با مامور محافظ پاساژ که جلوی درب ورودی نشسته بود درباره تعداد مراجعه کنندگان سوال کردم که پاسخ داد تعداد زیادی از مردم برای خرید از روز گذشته که پاساژ باز شده است مراجعه می کنند در واقع هر روز شلوغ تر می شود امروز نیز که دومین روز بازگشایی است نسبت به دیروز تعداد افراد به مراتب بیشتر شده است که خیلی ها ماسک و دستکش استفاده می کنند و بسیاری دیگر بدون هیچ گونه لوازم بهداشتی وارد بازار می شوند.
سکانس چهارم ، استفاده تعداد انگشت شماری از مغازه داران از محافظ پلاستیکی
وارد بازار موبایل که می شوم تعداد انگشت شماری از مغازه ها از پوشش پلاستیکی استفاده کرده اند اما بیشتر مغازه ها بدون پوشش پلاستیکی و رعایت موارد بهداشتی مشغول انبارگردانی اجناس خود بودند البته بعضی از مغازه داران با استفاده از زنجیر یا ویترین شیشه ای ورود به مغازه خود را مسدود کرده بودند و به پاسخگویی سوالات مردم می پرداختند این در حالی است که کمتر از نصف جمعیت مغازه داران از ماسک استفاده می کردند و در شرایط کاملا عادی و بدون هیچ گونه ترسی مشغول فعالیت بودند.اما نکته مهم این موضوع است که چرا نظارت بر مکان های تجاری انجام نمی شود چراکه روزانه تعداد قابل توجهی از مردم برای خریداری مایحتاج خود به این بازار ها که گردش مالی بسیار زیادی دارند مراجعه می کنند.
سکانس پنجم ، دود اسپندی که برای شکست کرونا کارایی ندارد
به طبقه دوم بازار موبایل که مراجعه می کنم دود اسپند فضا را معطر کرده بود بسیاری از مغازه داران برای ضد عفونی کردن محیط اقدام به دود کردن اسپند کرده بودند اما مهم تر از آن فضای فیزیکی پاساژ بود به قدری که دیوار ها ، پله های برقی و کف زمین از کثیفی و آلودگی آدم را به وحشت می انداخت در این اوضاع نابه سامان هم بسیاری از مغازه داران اجناس جدید آورده بودند و زباله های آن را در محیط رها کرده بودند . به دنبال فردی که مسوول نظافت ساختمان باشد جستجو کردم اما در همان طبقه هم کف مرد میانسالی که یک جارو به دست داشت را دیدم که تعدادی از کارتن های بازیافتی را دور خودش جمع کرده و در حال استراحت کردن است اما نظافت دیوار ها و زمین پاساژ با جمع کردن مقداری زباله به نتیجه مطلوب نمی رسد چراکه برای آماده شدن پاساژ برای فعالیت باید یکسری موارد بهداشتی قبل از بازگشایی انجام می شد ضمنا یک فرد برای نظافت بازار موبایل در چندین طبقه جوابگو نخواهد بود.
سکانس ششم ، فروش نوشیدنی با آلودگی محیط غیر بهداشتی
طبقه دوم پاساژ هم مغازه داران در حال مرتب کردن لوازم جانبی گوشی همراه خود بودند اما بسیاری از آنها موارد بهداشتی مانند پوشش پللاستیکی را انجام نداده بودند و در شرایط عادی مشغول فروش لوازم جانبی گوشی همراه بودند تنها بعضی از آنها از ماسک استفاده کرده بودند و از دستکش و مواد ضدعفونی خبری نبود. اگر به قسمت شرقی این طبقه بروید با یخچالی که در زیر پله برقی مستقر شده مواجه می شوید که توسط مرد میانسالی تعداد زیادی آب معدنی و آب میوه به فروش می رسد اما نکته مهم این است که چندین شل آب معدنی بر روی زمین رها شده بود و بدون رعایت مسائل بهداشتی در درون یخچال قرار می گرفت که این موضوع بسیار مهم و برای سلامت افراد جامعه خطرناک است چراکه به هیچ عنوان سطح زمین پاساژ تمیز نشده بود و در شرایط کاملا آلوده این اتفاق می افتاد.
سکانس هفتم ، حمام دود سیگار در بازار موبایل
برای رفتن به یک طبقه بالاتر در کنار چند جوان دیگر سوار بر پله برقی شدم که آنها در حال سیگار کشیدن هستند انگار در پارک و فضای آزاد به سر می برند البته ناگفته نماند که وقتی به مقصد یعنی طبقه بالا رسیدیم یکی از جوانان مغازه دار در کنار پله برقی بر روی سکویی نشسته بود و در کمال آرامش دود سیگارش را در فضا فوت می کرد.در حال مشاهده فعالیت مغازه ها در طبقه سوم بودم که افراد دیگری که هم مراجعه کننده بودند و هم صاحب مغازه در وسط محیط پاساژ به راحتی سیگار می کشیدند به طوری که فضا پر از دود سیگار و بدون هیچ گونه تهویه هوا بود . در حال برگشت به طبقه پایین یکی از مراجعه کنندگان که در کنار پله برقی ایستاده بود به دوستش می گفت اگر از جانت سیر شده ای بیا طبقه بالا چون اینجا هاله ای از دود سیگار است. رعایت بهداشت در بازار موبایل بی معنی است چراکه در دومین روز بازگشایی آن وضعیت نامطلوبی دارد و شبیه به انبارهای مخروبه است حداقل کاری که باید انجام می شد این بود که قبل از بازگشایی یا در همان روز اول ابتدایی ترین اقدام را که همان نظافت است انجام می شد.
سکانس هشتم ، مردم خطر بیماری کرونا را شوخی گرفتند
هنگام خروج از پاساژ معروف علاءالدین با جمعیت بیشتری روبه رو شدم چند دقیقه ای تأمل کردم و به مشاهده مردم پرداختم اما متأسفانه از هر ۱۰ فردی که وارد بازار می شد ۳ نفر بیشتر ماسک بر صورت نداشتند و البته همان هایی هم که ماسک زده بودند دستکش نداشته و دست های خود را به فضای فیزیکی محیط و گوشی های همراه می زدند. برخی از اقدامات همچون چند متر پلاستیک و یک عدد موتور برق تونل ضدعفونی برای مردم ایجاد کردن کار خیلی خوبی است اما کافی نیست چراکه همه قسمت های پاساژ نظافت نشده بود و برای مردم بسیار آلوده و خطرناک بود.
انتهای پیام/
