به گزارش آوای نشاط، تنها یک چهارم قرن از زمانی گذشته که دانشمند علوم سیاسی آمریکایی ساموئل هانتینگتون مقاله معروف خود «برخورد تمدن ها» را منتشر کرد. این مقاله حال و هوای جدیدی را برای یک رشته از جنگ ها بنا نهاد.
هانتینگتون بعد از فروپاشی دیوار برلین و پایان جنگ سرد بین اتحاد جماهیر شوروی و غرب بود که این مقاله را نوشت. هانتینگتون به جای یک دوره صلح، کشمکشی جدید را بین آنچه که از نظر او دشمنانی سازش ناپذیر بودند پیش بینی کرد: اسلام و غرب.
هانتینگتون تاکید داشت که هویت به جای ایدئولوژی در قلب سیاست های معاصر جای دارد. او پرسید: «شما که هستید؟ و همانطور که می دانیم از بوسنی تا قفقاز و تا سودان، پاسخ اشتباه به این سئوال می تواند به معنای گلوله ای در سر باشد.» او افزود:«اسلام مرزهای خونینی دارد.»
سیاستمداران غربی نظیر جرج دبلیو بوش رئیس جمهور اسبق آمریکا و تونی بلر نخست وزیر پیشین انگلیس خط هانتینگتون را دنبال کردند. به مدت یک چهارم قرن گذشته بسیاری از کشورهای مسلمان هدف آمریکا و متحدینش قرار گرفته اند.
در همین حال مسلمانان در رسانه های غربی اغلب به عنوان ایدئولوگ هایی بی قانون و رادیکال به تصویر کشیده شده اند که تهدیدی موجودیتی برای جهان به شمار می روند. این موجب رشد نوعی اسلام هراسی ویروس وار در غرب در کنار رشد احزاب سیاسی راست افراطی در اروپا گردید.
امروز من خواهم گفت که ممکن است به زودی بعد از فروکش کردن تراژدی ویروس کرونا، عمده این خصومت زیانبار تخفیف پیدا کند. یکی از دلایل این اتفاق (به خصوص در انگلیس) فداکاری های مسلمانان است؛ فداکاری هایی چنان روشن و آنقدر بزرگ ممکن است به تغییری تخفیف دهنده در نگرش های عمومی شود. سه قربانی اول کادر پزشکی در نتیجه شیوع این بیماری همگی مسلمان بوده اند.
اما عامل دیگری نیز در این میان نقش دارد: همه گیری ویروس کرونا در حال شکل دادن دوباره حوزه های ژئوپلتیک جهان است.
هدف؛ چین
درست مثل اسلام در 20 سال پیش، چین به عنوان یک دشمن موجودیتی جدید در حال مطرح شدن است. و توسط همان افراد. همان ستون نویسان روزنامه ها، همان اندیشکده ها، همان احزاب سیاسی و همان سازمان های اطلاعاتی.
بعد از مقاله معروف هانتیگتون که به اتهام علیه مسلمانان انجامید (یا چیزی که اغلب اسلام رادیکال نامیده می شود) اکنون آنها توجه خود را معطوف به شرق دور کرده اند.
دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا، این فرمانده کل مسلمان ستیزان جهان، اکنون حمله به چین را آغاز کرده است، همانطور که بوش سلف جمهوریخواه وی 20 سال پیش در سال 2003 به عراق و «محور شرارت» حمله کرد. او در طول مبارزات انتخاباتی خود در سال 2016 چین را متهم به «تجاوز» به اقتصاد آمریکا کرده بود.
با این حال از زمان شیوع کووید19 حملات ترامپ سرعت و شدت بیشتری پیدا کرده است. او چین را متهم به پنهان کردن ظهور این ویروس و دروغگویی در مورد شمار جانباختگان آن کرده است.
مدتی پیش او حتی بودجه پرداختی آمریکا به سازمان بهداشت جهانی را قطع کرده و این سازمان را نیز «چین محور» نامید. روزنامه های انگلیسی که درخت های یک جنگل کامل را برای خالی کردن خشم و غضب خود علیه مسلمانان مصرف کرده اند، محوریت کار خود را تهدید چین قرار داده اند.
نشریه سان- که طبل های حمله به عراق را در سال 2003 به صدا در آورده بود – در گزارشی این داستان را منتشر کرده که ادعا می کند این ویروس عامدانه از سوی چینی ها برای «اثبات بزرگی و برتری آنها به نسبت آمریکا در مبارزه با بیماری های مرگبار» ساخته شده است. ام آی 6 سازمان اطلاعات خارجی انگلیس در زمینه چینی برای حمله مصیبت بار بلر به عراق در پرونده بدنام سلاح های کشتار جمعی کمک کرده بود. اکنون این چین است که در تیررس آن قرار گرفته است.
سر جان ساورز رئیس پیشین ام آی 6 در گفتگو با برنامه «تودی پروگرام» بی بی سی با نشان دادن همدردی نسبت به قطع بودجه سازمان بهداشت جهانی از سوی ترامپ به شدت مرا غافلگیر کرد. او گفت: «در آمریکا خشم عمیقی نسبت به این موضوع وجود دارد که می بینند همه ما توسط چین آلوده شده ایم و چین از پذیرش بخش عمده ای از مسئولیت منشا این ویروس بودن و قصور در مقابله با آن در همان ابتدای شیوع طفره می رود.»
در انگلیس سخنان روسای جاسوسی پیشین، همیشه به عنوان نماینده دیدگاه های فعلی درون دولت دیده می شود.
در عین حال نخست وزیر واقعی انگلیس دومینک راب گفته است که بعد از ویروس کرونا «هیچ تردیدی» وجود ندارد که دیگر از «کسب و کار طبق معمول» با چین خبری نخواهد بود. ملانی فیلیپز ستون نویس ارشد روزنامه و از منتقدان دیرینه به اصطلاح اسلام رادیکال، اخیرا از ستون خود در تایمز برای هشدار نسبت به این استفاده کرده که غرب دیگر نمی تواند «چشم خود را بر چین ببندد.»
پنهانکاری
البته دلایل قابل قبولی برای انتقاد از چین وجود دارد. شواهدی در دست است که نشان می دهند چین در مورد مراحل اولیه شیوع کرونا یا تعداد موارد مبتلا در کشور خود شفافیت کافی از خود نشان نداده است. از سوی دیگر خیلی از کشورها (از جمله انگلیس) نیز در پنهانکاری و فریبکاری گناهکارند.
این چیزی است که تغییر بسیار قابل توجهی در جو موجود پیرامون چین به وجود می آورد. حتی اندیشکده های نومحافظه کاری که مدت هاست علیه جلوه های اسلام اعتراض می کنند نیز دشمن جدیدی یافته اند.
انجمن هنری جکسون از ثابت قدم ترین منتقدان چیزی بود که که دوست دارد آن را اسلام رادیکال یا اسلام گرایی توصیف کند. اکنون این انجمن سرکردگی انتشار یک رشته گزارش ها و مطالب رسانه ای را در حمله به چین در اختیار گرفته است. در واقع حملات آنها به چین در ماه های اخیر به شدت افزایش یافته است.
تازه ترین این حملات یک نظرسنجی بود که این انجمن انجام داده است. این نظرسنجی مصالح لازم را برای نگارش یک مقاله تامین کرده که هفته گذشته در نشریه تایمز منتشر شد. به گفته این مقاله «بیشتر از 80 درصد از بریتانیایی ها خواهان آن هستند که بوریس جانسون در جهت راه افتادن یک تحقیق بین المللی در مورد اقدامات چین در ابتدای شیوع ویروس کرونا تلاش کند.
عضو این انجمن دکتر جان همینگز در تلگراف از قطع بودجه سازمان بهداشت جهانی از سوی ترامپ پشتیبانی کرده و نسبت به نفوذ «زیانبار» فزاینده چین هشدار داده است. متیو هندرسون مدیر «مرکز مطالعات آسیا در انجمن تهسه یک رشته ویدئوی جدید را به نام «هات تاکز با نشریه سان راه اندازی کرده است.
در قسمت اول این ویدئوها پرسیده می شود «آیا شیوع ویروس کرونا چرنوبیل چین است؟»
همچنین انجمن در گزارش دیگری که مصالح لازم را برای مقاله نشریه میل در روز یکشنبه تدارک دیده، می خواهد که انگلیس برای 351 میلیارد پوند ضرر و زیان بابت شیوع کرونا، پکن را به دادگاه های بین المللی بکشاند. موسسه گیت استون به شکلی بسیار مستقیم تر مقایسه ای بین چین و اسلام رادیکال انجام داده است.
این موسسه به شکل مضحکی شیوع کرونا را به عنوان «یک یازدهم سپتامبر دیگر در غرب» توصیف کرده است. کون کوفلین دوست قدیمی من نیز دبیر سرویس دفاعی و امور خارجی تلگراف و از اعضای متمایز موسسه گیت استون است. او با شدت و حدت از جنگ عراق حمایت کرده بود. اکنون او خواستار کناره گیری رئیس «طرفدار چین» سازمان بهداشت جهانی شده است.
ام ای تی برای اعلام نظر انجمن هنری جکسون سوسایتی با آن تماس گرفته، اما پاسخی از آنها دریافت نکرده است.
گسل های جدید
ممکن است عده ای بگویند که بعد از اتحاد جماهیر شوروی غرب نیاز داشته که دشمن جدیدی برای جایگزینی آن پیدا کند.
به خاطر داشته باشید وقتی برخورد تمدن های هانتینگتون هشدار می دهد که «گسل های بین تمدن ها خطوط جنگ آینده به شمار می روند» فقط به تمدن اسلامی اشاره ندارد. هانتیگتون علاوه بر اسلام نسبت به یک تمدن «چالشگر» ثانوی نیز هشدار داده بود. از نظر هانتینگتون چین قدرتمندترین تهدید دراز مدت برای غرب محسوب می شد.
همه چیز یک شبه تغییر نخواهد کرد. من احساس می کنم که ایران همچنان در تیررس کاخ سفید باقی می ماند، همچنان که توان علقه های فردی بین ترامپ و بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل باقی می ماند. ولی امکان دارد که ما در حال نزدیک شدن به انتهای دوره ای باشیم که در آن «گسل» اصلی اسلام بود. شاید از جهاتی خوب باشد که غرب هم اکنون برای خود دشمن جدیدی یافته است. اگر چنین باشد مسلمانان می توانند اندک نفسی به راحتی بکشند.
نویسنده: پیتر آبورن (Peter Oborne) روزنامه نگارمستقل انگلیسی
منبع: http:// https://b2n.ir/875634
انتهای پیام/
