|
به گزارش آوای نشاط، تاجیکستان با ارسال یادداشت اعتراضی به وزارت امور خارجه روسیه حل مسائل مرزی این کشور با قرقیزستان را امور داخلی دو کشور خواند و ورود طرف سوم به این روند را نامناسب عنوان کرد.
در این یادداشت آمده است، مسئله مرز تاجیکستان و قرقیزستان در نشست شورای وزرای امور خارجه سازمان پیمان امنیت جمعی که اخیرا در یک نشست ویدیویی برگزار شد، مطرح نشده است.
نهاد دیپلماتیک تاجیکستان بر این نکته تاکید کرد که تعیین و علامتگذاری مرزهای دولتی از امور داخلی کشورهای عضو پیمان امنیت جمعی بوده و منحصرا به صورت دوجانبه انجام میشود.
در این یادداشت خاطرنشان شده روند مذاکرات برای حل و فصل مسائل مرزی بین تاجیکستان و قرقیزستان به طور منظم در چارچوب کمیسیون مشترک تعیین و علامتگذاری مرزهای دولتی و همچنین کارگروههای حقوقی و توپوگرافی با اتکا بر تجربیات و مفاد حقوقی بینالمللی، مورد پیگیری قرار گرفته است.
در پایان این یادداشت اعتراضی به طور ویژه تاکید شد که ورود طرفهای ثالث به روند حل و فصل مسائل مرزی بین تاجیکستان و قرقیزستان نامناسب است.
باید گفت که «سرگئی لاوروف» وزیر امور خارجه روسیه طی نشست خبری در پایان گفتوگوی ویدیویی شورای وزیران امور خارجه کشورهای عضو سازمان پیمان امنیت جمعی از آمادگی «مسکو» برای میانجیگری در حل مسائل مرزی بین قرقیزستان و تاجیکستان خبر داده بود.
وی همچنین به آن اشاره کرد که این پیشنهاد در نشست ویدیویی شورای وزیران امور خارجه سازمان پیمان امنیت جمعی مطرح شده است.
اما در بیانیه وزارت امور خارجه تاجیکستان گفته شده است که موضوع وضعیت مرز تاجیکستان و قرقیزستان در این نشست مورد بحث و بررسی قرار نگرفته است.
قرقیزستان و تاجیکستان این دو جمهوری استقلال یافته از شوروی سابق سه دهه است که با درگیری های مرزی در مناطقی مواجهند که چندین گروه قومی در آنجا ساکن هستند.
ساکنان مناطق مرزی قرقیزستان و تاجیکستان گویا محکوم به زندگی در شرایط تنش و درگیری های شدید هستند مگر این که رهبران هر دو کشور اراده ای قوی برای پایان دادن به اختلافات پیدا کنند.
کارشناسان سیاسی منطقه دلیل اصلی به درازا کشیدن این نزاع ها را عدم تعیین و علامت گذاری مرزی میان دو کشور تاجیکستان و قرقیزستان می دانند، و کوتاهی مسئولین مسبب چنین اتفاقاتی است.
آنها معتقدند که چنین مسئله ای را باید با حضور یک بازیگر منطقه ای بی طرف همانند مسکو حل و فصل کنند، مسکو می تواند نقش مثبتی در این زمینه ایفا کند.
یکی از مشکلات سیاسی دو طرف این است که پیش از همه به موضوعاتی ساده ای همچون حمل و نقل و زمین های مرزی مورد مناقشه نمی پردازند. در عوض روابط در نقاط مرزی را محدود کرده اند و بازارهای مرزی را بسته اند در نتیجه مردم به جای نزدیک شدن به یکدیگر، از هم فاصله می گیرند.
به گفته کارشناسان، دو طرف باید در گام نخست، فضای بدبینی و دشمنی را تغییر دهند که در پی آن می توان به تجارت و همکاری دو جانبه دست یافت.
انتهای پیام/