مشکلات پیاز و گوجه : این درد را که درمان کند

به گزارش آوای نشاط، دو محصول کشاورزی پرمصرف خانواده ها یعنی پیاز و گوجه آنقدر نوسان قیمت دارند که گاهی اشک مصرف کننده و گاهی هم اشک تولیدکننده را سرازیر می کنند.

نگاه پیرمرد جنوبی که پر از غم و اندوه است به مزرعه اش دوخته شده ، سرسبزی و نشاط محصولش غم او را دوچندان کرده ،چرا که حکایت ، حکایت قیمت پایین و به فروش نرفتن حاصل دسترنج او و دیگر کشاورزان است.

ملاعباس را می گویم ،با کلی شوق و ذوق هرساله این زمین را با خانواده اش شخم می زند و بذری می کارد تا لقمه نانی به دست آورد و دستش پیش کسی دراز نباشد.او می گوید: اما دردا و دریغا که همواره در موقع برداشت این چرخ روزگار نیست که سر لجبازی دارد بلکه نبود مدیریت

اصولی و پایدار است که دل ما را خون کرده و اشک ما را سرازیر، کاری هم از دست من خرده مالک بر نمی آید.

سفر به هند ایران

مرغوبیت زمین جنوب کرمان بر کسی پوشیده نیست. انواع محصولات در چهار فصل کشت و برداشت می شود حتی زمانی که اکثر نقاط کشور برفی و یخ زده است.

اینجا هوایی معتدل دارد و محصولاتی برداشت می شود که سفره مردم را در سراسر کشور رنگین می کند.برای چندمین بار است که به جنوب استان سفر می کنم ، ریختن گوجه و پیاز در خیابان نشان از بی سامانی بخش کشاورزی دارد. چند ماه پیش هم کشاورزان به علت افت قیمت خیار "تا 200 تومان در هر کیلو "محصول خودشان را به خیابان ریختند تا بدین گونه اعتراضشان را نشان دهند.

دپوی انبوه پیاز

در دو طرف جاده که نگاه می کنم دپوی پیازهای کشاورزان نشان می دهد که اوضاع بر وفق مراد نیست. در این موقع از فصل سال اینجا هوا به شدت گرم است و به قول معروف عرق ریزان.جوانی که کنار جاده ایستاده چهره سوخته اش نشان می دهد ساعتها در آفتاب منتظر است. می گوید: منتظر مشتری هستم تا شاید بتوانم این بار پیاز را بفروشم و اگر امروز به فروش نرود زیر این آفتاب از بین می رود.با دست به پشت سرش اشاره می کند ، شش هکتار پیاز کاشته می گوید :جز افسوس و رنج چیزی برایم ندارد، رحمت شده زحمت.
می پرسم کیلویی چند؟ جواب می دهد: 250 تومان هم کسی نمی خرد. به یاد می آورم که تا قبل از عید هر کیلو پیاز در کرمان تا 17 هزار تومان هم به فروش می رسید.

بار و خریدار:

صف طولانی بار پیاز ماشینها به یک کیلومتر می رسد و کشاورزان همه در انتظار خریدار.
آنها هنگامی که ما می بینند با عصبانیت به سمت ما می آیند و اعتراض می کنند که چرا این وضعیت را به گوش کسی نمی رسانید، تا کی ما باید از جیب خودمان هزینه کنیم؟ آیا گوش شنوایی پیدا می شود؟

درد و دل تولیدکنندگان:

مشکل بزرگ این روزهای کشاورزان نوسان شدید قیمت و نبود بازار است، این را کشاورز کهنوجی می گوید و اضافه می کند، افت قیمت محصولات ما را در آستانه ورشکستی کامل قرار داده است. دیگری می گوید: کیلویی 4 میلیون تومان فقط بذر پیاز خریده ام، روزی 90 هزار تومان پول کارگر داده ام، سی میلیون تومان هم این زمین را اجاره کرده ام، حالا کل قیمت محصول پیاز من ده میلیون تومان قیمت می خورد.
کشاورز دیگری می گوید: هر عدد توری برای بسته بندی پیاز را سال گذشته 200 تومان خریده ام امسال 600 تومان شده ، کود را ده هزار تومان خریده ام امسال 33 هزار تومان و در مجموع برای هر کیلو پیاز هزار و پانصد تا هزار و ششصد تومان هزینه کرده ام اما حالا باید 250 تومان بفروشم و این یعنی با سر به زمین خوردن.

گیر کار:

معاون بازرگانی سازمان مرکزی تعاون روستایی کشور که برای رفع مشکلات به جنوب کرمان آمده ! می گوید: تولید مازاد امسال وارد بازار شده و قیمت سر مزرعه باید حدود 3 هزار تومان باشد تا کشاورز ضرر نکند اما از 15 اسفند سال گذشته برای هر کیلو محصول 10 هزار تومان تعرفه گذاشته شده و این کار عملا صادرات را برای صادرکنندگان با مشکل روبرو کرده و هیچ توجیه اقتصادی هم ندارد.
آقای مرتضی معتمد می گوید: این حجم بالای تولید راهی بازار کشور شد و بازار داخل هم توانایی این مقدار مصرف را ندارد و قیمتها به شدت پایین آمده و تعاون روستایی عادلانه محصول را از مردم خریداری می کند.
مردم می گویند تعاون روستایی هر کیلو پیاز را 500 تومان می خرد که کجای آن عادلانه است به جای این کار آنها و دولت بازاریابی کنند تا در فصلی که اکثر کشورها برداشت ندارند محصول ما به آنجا صادر شود وجاده صاف کن ما باشند.
قصد حرکت داریم که کشاورزی می گوید: می خواهم به شما چیزی نشان بدهم.
حدود 300 متر آنطرف تر از مزرعه میوه فروشی است که ما را به آنجا می برد ،می گوید: این میوه فروش پیاز را کیلویی چند می فروشد؟ نگاه می کنم قیمت 900 تومان برای هر کیلو پیاز نوشته شده است.
کشاورز می گوید: اصلاح قیمت و بازاریابی کار من کشاورز نیست.
من تولید می کنم و برای کشورم کار می کنم ما مسئولیت این کار را به دولت سپرده ایم. کجاست نظارتشان؟ کجاست تدبیرشان؟

• اوضاع گوجه

حال و روز گوجه هم بهتر از پیاز نیست ،در مزرعه سبدی 4 هزار تومان خرید و فروش می شود و همان مشکلات پیاز برای گوجه نیز صدق می کند.
بوی زننده گوجه ها در مزارع و سبدها نشان می دهد که روزها مانده اند و کسی آنها را برداشت نمی کند.
آقای عباسی کشاورز گوجه کار جیرفتی می گوید: 5 تن گوجه را دو روز است که فروخته ام اما خریدار آن حتی سری به اینجا نزده ، چرا که قیمت آنقدر پایین است که برایش به صرفه نیست و اکنون رها شده اند.
نگاه که می کنم از زیر صندوقهای گوجه آب جاری شده است. گوجه ها در زیر آفتاب سوزان در حال رب شدن هستند.

کارخانجات فرآوری گوجه:

صف طولانی ماشینها در جلوی کارخانه فرآوری گوجه برای سود کشاورزان نیست بلکه برای نماندن این محصول روی دستشان و کاهش ضرر است.
فروشنده ای می گوید: ده ساعته منتظرم تا نوبت من شود و محصول را به کارخانه بدهم، اما همین کارخانه از سال گذشته تاکنون طلب خودش را به من پرداخت نکرده است.
یکی 20 میلیون تومان، دیگری 30 میلیون تومان و فرد دیگری داد می زند 50 میلیون تومان از کارخانه طلب دارد که یک سال است پرداخت نشده است و محصولی هم که از ما می خرند تقریبا مفت است.
به سراغ مدیر کارخانه که می رویم می گوید: نوسانات قیمت ارز به ما بسیار ضرر وارد کرده و اکنون بالای 13 میلیارد تومان بدهی دارم که توان پرداختش را نداریم.
او تاکید می کند هنوز انبارهای ما از رب گوجه سال گذشته پر است و نتوانسته ایم صادر کنیم وشش کارخانه فرآوری اینجا نیز همین مشکلات را دارند.
به کارخانه دار می گویم هر کیلو گوجه را از کشاورز چند می خری؟ جواب می دهد 400 تومان.
بر روی درب قوطی رب گوجه قیمت 18 هزار تومان درج شده است.
داستان غم انگیز این کشاورزان چندین ساله که تکرار می شود وما هم به عنوان خبرنگار دغدغه، رنج ، ضرر ونبود مدیریت جامع از مزرعه تا فروش را همواره با قلم خود نوشته ومنتقل کرده ایم .
اما انچه مشاهده نشده عزم محکم وقاطع برای رفع همیشگی این مشکل است ،مشکلی که دیگر استانهای کشور هم مشابه ان را دارند واین حیف ومیل در بخش کشاورزی همواره چوب مسئولان را می خورد.

انتهای پیام/