قیام خونین ۱۵ خرداد سر آغازطلوع انقلاب اسلامی

به گزارش آوای نشاط، در این روز بزرگ و به یاد ماندنی مردم حرکتی را به پشتوانه حضرت امام خمینی (ره) آغاز کردند که حاصل آن برچیده شدن نظام طاغوت از کشورمان بود و به این ترتیب تاریخ ایران اسلامی در ۱۵ خرداد ورق خورد و فصل جدیدی در رویارویی مستضعفان با مستکبران گشوده شد.

ماجرای قیام ۱۵ خرداد ۱۳۴۲
شب ۱۳ خرداد ۱۳۴۲ امام خمینی (ره) در سخنرانی مدرسه فیضیه قم به صراحت شاه وقت را مورد انتقاد قرار داده و با تشبیه جنایت مدرسه فیضیه به واقعه کربلا حکومت پهلوی را به حکومت یزید تشبیه می‌کند.

ساعت ۳ بامداد ۱۵ خرداد چند مأمور پس از محاصرهٔ خانه امام، به درون خانه ریختند و امام را دستگیر کرده و ابتدا به بازداشتگاه باشگاه افسران و س‍پس غروب روز بعد، به زندان قصر واقع در تهران بردند.

خبر دستگیری امام به سرعت در شهر قم و مناطق اطراف پیچید، زن و مرد از روستا‌ها و منازل خویش در شهر به سوی منزل قائد خود حرکت کردند.

شعار اصلی جمعیت "یا مرگ یا خمینی" بود که از تمام فضای قم به گوش می‌رسید.

خشم مردم آنچنان بود که مأموران پلیس پا به فرار گذاشتند، آن‌ها پس از تجهیز قوا به میدان آمدند.

نیرو‌های کمکی نظامی نیز از پادگان‌های اطراف به شهر قم روانه شدند.

هنگامی که سیل جمعیت از حرم حضرت معصومه (س) بیرون آمدند، رگبار مسلسل‌ها گشوده شد و تا ساعتی چند درگیری شدید ادامه داشت تعداد زیادی از حاضران در این راهپیمایی به شهادت رسیدند و حمامی از خون در قم به راه افتاد.

هواپیما‌های نظامی از تهران به پرواز درآمدند و برای ایجاد رعب بیشتر، در فضای شهر قم پرواز می‌کردند.

قیام با سرکوبی شدید کنترل شد و کامیون‌های نظامی، اجساد شهدا و مجروحان را به سرعت از خیابان‌ها و کوچه‌ها به نقاط نامعلومی بردند.

صبحگاه پانزده خرداد خبر دستگیری رهبر انقلاب به تهران، مشهد، شیراز و دیگر شهر‌ها رسید و وضعیتی مشابه قم پدید آمد.

مردم ورامین و شهرک‌های اطراف به سوی تهران سرازیر شدند و تانک‌ها و ابزار زرهی و نیرو‌های نظامی برای جلوگیری از ورود معترضان به شهر در سه راهی ورامین با جمعیت درگیر شدند و جمع زیادی از راهپیمایان را به خاک و خون کشیدند.

جمعیت انبوهی در حوالی بازار تهران و مرکز شهر نیز گرد آمده و با شعار «یا مرگ یا خمینی» به سوی کاخ شاه به حرکت درآمدند.

شاه دو روز بعد از نهضت ۱۵ خرداد، قیام مردم را بلوا و اقدامی وحشیانه، و نتیجه اتحاد ارتجاع سرخ و سیاه نامید و سعی کرد تا آن را به خارج از مرز‌ها نسبت دهد.

سستی ادعا‌های شاه بر هیچ کس پوشیده نبود.
برخلاف ادعا‌های مکرر شاه، عناصر چپ و کمونیست‌ها نه تنها هیچ گونه مشارکتی در این قیام نداشتند بلکه حزب توده و دیگر کمونیست‌های ایران در نوشته‌ها و مواضع خویش به تکرار تفسیر رادیو مسکو و روزنامه‌های شوروی از وقایع پانزده خرداد می‌پرداختند.

استقلال تمام عیار قیام پانزده خرداد آنچنان برملا و فاحش بود که اینگونه اَنگ‌ها نمی‌توانست کمترین لطمه‌ای بدان وارد سازد.
با سرکوب قیام پانزده خرداد، رژیم شاه امام خمینی (ره) را به مدت ده ماه در زندان نگه داشت، تا اینکه امام (ره) در پانزدهم فروردین ماه ۱۳۴۳ آزاد شد.

 

انتهای پیام/