آوای نشاط ـ علیرضا ناجی، رئیس مرکز تحقیقات ویروس‌شناسی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی شرایط خوبی را برای مدارس متصور نیست.
به اذعان او، معمولا اظهار نظرها و دیدگاه‌هایی که از سوی غیر متخصصان مطرح می‌شود، کاملا غیر علمی است؛ در حالی که اُمیکرون به‌شدت اوج گرفته و کودکان را درگیر می‌کند.
وی گفت: «اطلاع داریم که وضعیت بیمارستان‌های کودکان به چه صورتی است و حدود ۲۰ درصد مبتلایان ما مربوط به کودکان است. فراموش نکنیم که اُمیکرون واریانت بسیار خاصی است و سرعت شیوع بسیار بالایی دارد و ایمن‌گریز است و حتی واکسن‌های دز اول و دوم هر چند می‌توانند تأثیر داشته باشند اما نسبت به واریانت‌های قبلی، واکسن‌ها بیشتر مورد چالش قرار گرفته‌اند. در حال حاضر چاره‌ای به جز تزریق دز بوستر نداریم و در کشور ما از آماری در حدود ۱۳ تا ۱۷ میلیون برای تزریق دز بوستر صحبت می‌شود ولی واکسن‌ها نیز از نظر عملکردی با یکدیگر متفاوت هستند. ما برای آن که بتوانیم اُمیکرون را کنترل کنیم چاره‌ای به جز ایجاد سکون نداریم و در کنار تشویق مردم برای تزریق دو دز واکسن و دز بوستر، باید به اقدامات غیر درمانی توجه کنیم. همان طور که در تمام آژانس‌های بین‌المللی بهداشت نیز بر این موضوع تأکید می‌شود که باید مردم را نسبت به رعایت شیوه‌نامه‌های بهداشتی تشویق کرد اما دولت‌ها نیز باید پایبند به مباحث غیر درمانی باشند؛ چرا که موضوع قرنطینه هوشمند چیزی شبیه به شوخی بود و عملا دیدیم که امکان اجرای آن وجود نداشت و تعطیلی مدارس نیز تصمیم بسیاری دشواری است، چون وضعیت آموزش بسیار آشفته و درهم است اما می‌توان مقداری طمأنینه داشت و چند ماه دیگر نیز آموزش را به شیوه غیر حضوری ادامه داد تا اُمیکرون نتواند کودکان ما را به میزان غیر قابل کنترلی طعمه کند. فقط بیماری کودکان نیست که باعث ناراحتی و تأثر ما می‌شود، بلکه کودکان، منتقل‌کننده بیماری هستند. اُمیکرون مثل سیل است که وقتی جاری می‌شود، افرادی که ایمنی ضعیفی دارند و دارای سن بالا و فاکتورهای خطر هستند، با توجه به ایمن‌گریزی بالای اُمیکرون، تحت تأثیر قرار گرفته و به همان نسبت در معرض خطر خواهند بود و به بیماری‌های شدید مبتلا شده یا ممکن است دچار مرگ‌ومیر شوند.»
تسریع در تزریق واکسن به کودکان
ناجی در پاسخ به این پرسش که چرا در موضوع واکسیناسیون کودکان زیر ۱۲ سال تعلل شده، می‌گوید: «بحث تعلل مطرح نیست بلکه اختلاف دیدگاه میان اعضای ستاد ملی مقابله با کرونا و آن چه در خبرها منتشر می‌شود ما را از این موضوع عقب انداخته است. در حال حاضر بهترین موقعیت است که به کودکان واکسن تزریق کنیم. نمی‌توانم بگوییم کشورهای دیگر در واکسیناسیون کودکان بهتر از ما عمل کرده‌اند، چون مشکلات مربوط به این مسئله در همه جا وجود دارد اما می‌بینیم که بسیاری از کشورهای جهان مجوز مصرف را صادر کرده‌اند و تزریق واکسن کودکان برای آنها اهمیت دارد. به اعتقاد من، واکسن‌های خوبی هم موجود است و سینوفارم و پاستووک سابقه خیلی خوبی دارند و می‌توانند ایمنی مناسبی بدهند و از همه مهم‌تر آن که ما نیز به این واکسن‌ها دسترسی مناسبی داریم. پاستووک یا سوبرانا به سه میلیون کودک در کوبا تزریق شده یا سینوفارم در کشورهای مختلف به کودکان تزریق شده است. ترجیحا باید واکسن‌های پروتئینی و ویروس غیرفعال‌شده را تزریق کرد که سابقه واکسیناسیون کودکان را با این موارد داریم. به نظرم تصمیم مناسب و خوبی اخذ شده اما در اینجا وزارت بهداشت و صداوسیما باید مردم را نسبت به تزریق واکسن برای کودکان تشویق کنند و در بزرگسالان هم باید میزان تزریق دز بوستر به‌سرعت افزایش یابد و حتی واجب است که دز بوستر را از سنین ۱۲ سال به بالا اعلام کنیم.»
کووید هر چه جلوتر رفت، برای کودکان خطرناک‌تر شد
رئیس مرکز تحقیقات ویروس‌شناسی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در این رابطه که آیا سویه‌های بعدی ممکن است کودکان را بیشتر در معرض خطر قرار دهد، می‌گوید: «ما نمی‌توانیم این موضوع را پیش‌بینی کنیم اما واقعیت آن است که کووید هر چه جلوتر رفت برای کودکان خطرناک‌تر شد. نه از این نظر که میزان مرگ‌ومیر را در میان کودکان مبتلا افزایش داده، بلکه منظورم این است که بیشتر آنها را درگیر کرده است. ما باید کودکان را به عنوان بخشی از جمعیت در نظر بگیریم که می‌توانند باعث انتقال بیماری به اطرافیان خود شوند؛ اطرافیانی که ممکن است دارای فاکتورهای خطر باشند. بنابراین کودکان را باید از چند جهت مورد توجه قرار داد. اول این که هدف کووید هستند، دوم این که منتشرکننده بیماری‌اند و سوم این که به عنوان جمعیتی که اگر بخواهیم به آن ایمنی جمعی برسیم، حتما باید بیماری را در آنها کنترل کرده و واکسینه شوند. از طرفی باید بپذیریم که در بین کودکان مبتلا به اُمیکرون، مرگ‌ومیر هم اتفاق می‌افتد یا ممکن است به بیماری‌های شدید دچار شوند. از طرفی نمی‌دانم که ما چقدر این امکان را داریم تا در شهرهای مختلف اقدامات درمانی لازم را برای کودکانی که به نوع شدید بیماری دچار می‌شوند، فراهم کنیم. در هر صورت با توجه به روندی که در تکامل واریانت‌های کووید رخ داده، باید منتظر بدترشدن واریانت‌های بعدی باشیم و بسیار ساده‌لوحانه است اگر تصور کنیم که واریانت‌ها تمام شدند. ما هر بار که با واریانتی مواجه می‌شویم همین ادعا را داریم که ویروس ضعیف شده اما به تجارب خود تکیه نمی‌کنیم. لذا عاقلانه این است که سناریوهای بسیار بد را در نظر بگیریم و آمادگی لازم را برای یک مبارزه خوب داشته باشیم.»
انتهای پیام/
