آوای نشاط ـ امین صبحی: عضویت در سازمان‌های اثرگذار با تاکید بر سامان‌بخشی مبادلات تجاری با جهان در سایه دیپلماسی فعال در چندماه اخیر از فعالیت دولت سیزدهم، توانسته بدون نیاز به ابهاماتی چون FATF و اینستکس و برجام، صادرات نفت را افزایش دهد، واکسن موردنیاز به کشور را وارد کند و درآمد حاصل از آن را به کشور بازگرداند و در عین حال حجم تبادلات تجاری خود با جهان به‌ویژه کشورهای منطقه را در همین زمان کم افزایش قابل‌توجهی دهد.
براساس پیش‌بینی تحلیلگران اقتصادی، با پیوستن ایران به سازمان همکاری شانگهای انتظار می‌رود مجموع درآمد کشور حدود ۳۷۰میلیون دلار افزایش یابد. سازمان همکاری‌های اقتصادی اکو هم دیگر سازمانی بوده که دولت در راستای برنامه دیپلماسی اقتصادی، در دستور کار قرار داده‌است.
اما بعد مهم دیگر دیپلماسی اقتصادی دولت سیزدهم، تثبیت شراکت راهبردی با قدرت‌های چین و روسیه است. پیگیری اجرای سند همکاری راهبردی ۲۵ساله با چین، از مهم‌ترین اقدامات دولت سیزدهم در آغاز دوره مسؤولیت بوده و در عین حال عضویت ایران در این سازمان، درهای بازارهای آسیای میانه را به روی کالاهای صادراتی ایران باز کرده‌است. درواقع دیپلماسی فعال اقتصادی دولت سیزدهم با تمرکز بر دیپلماسی منطقه‌ای، جریان غربگرا را نگران کرده به طوری که این رویکرد در طولانی‌مدت می‌تواند تاثیری به سزا بر پروژه «شرطی‌سازی اقتصاد» و پروژه «بزک برجام» بگذارد و آن را بی اعتبار کند. اکنون اما مقدمه و لازمه این امر این است که دیپلماسی منطقه‌ای و اقتصادی دولت با «پیوست رسانه‌ای قوی‌تری» برای افکارعمومی تشریح شود.
