آوای نشاط: سعید بابایی درباره به سرپرستی گرفتن کودکان معلول توسط برخی خانوادها از سال گذشته در کشور گفت: این کودکان در مواردی دارای اختلال اوتیسم، ایدز HIV، هپاتیت و فلج مغزی بودند. در برخی از این فرزندخواندگی‌ها دیده می‌شود که کودک پس از ورود به خانواده، مراحل درمان را سریع‌تر طی می‌کند و شرایط بهتری پیدا می‌کند.
وی خاطرنشان کرد: حدود هزار کودک دارای معلولیت یا نیازمند درمان زیر ۱۶ سال در مراکز بهزیستی به‌سرمی‌برند که بی‌سرپرست یا فاقد سرپرست مؤثر هستند. خانواده‌های متقاضی این کودکان خارج از نوبت در اولویت قرار می‌گیرند.
بابایی ادامه داد: معمولاً خانواده‌هایی به سمت پذیرش این کودکان می‌روند که آمادگی بیشتری نسبت به سایر خانواده‌ها دارند. بعضی از این کودکان علاوه بر نیاز مالی برای درمان، نیاز به توجه ویژه والدین دارند.
کودکان بی‌سرپرست معلول می‌توانند با چتر حمایتی یک خانواده، زندگی خوبی داشته باشند
امید عابدشاهی یکی از خانواده‌هایی است که کودکان دارای معلولیت و بیمار را به فرزندی پذیرفته است. او معتقد است مسئله واگذاری این کودکان نیاز به آگاهی و توجیه خانواده‌ها دارد. خانواده باید با نیازهای این کودکان معلول آشنا شوند زیرا برخی دچار عارضه مادرزادی و در بازده زمانی مختلف نیازمند پیگیری درمان هستند.
وی ادامه داد: همزیستی با کودک معلول زندگی ما را دچار چالش نکرد. صرف کودک بودن سختی و شیرینی خودش را دارد اما ذهنیتمان را دچار چالش کرد که کودکان بی‌سرپرست دارای معلولیت و و بیماری‌های خاص می‌توانند با چتر حمایتی یک خانواده زندگی خوبی داشته باشند.
خانواده‌هایی که این کودکان را به سرپرستی می‌گیرند ممکن است خودشان هم فرزندی داشته باشند و به گفته وی، وجه تمایز اغلب خانواده‌های متقاضی کودکان دارای معلولیت یا بیمار مسئولیت‌پذیری بالای آنها است؛ بنابراین این نوع فرزندخواندگی ارتباط زیادی به توانمندی مالی و تحصیلات خانواده‌ها ندارد؛ از این‌رو سعی می‌کنیم خانواده‌های بسیاری را نسبت به فرزندپذیری با تجربه‌نگاری دیگر خانواده‌های فرزندپذیر آشنا کنیم تا سهم کوچکی در فرهنگ سازی این کار خیرخواهانه داشته باشیم.
