آوای نشاط: طبق ادعای مطرح شده از سوی یک کمیته پارلمانی گامبیا و اظهارنظر مقام‌های ازبکستان در هر دو مورد شربت‌های سرفه ساخت هندوستان احتمالا مقصر مرگ بیماران بوده‌اند. شرکت فناوری زیستی ماریون (Marion Biotech) سازنده داروی مورد استفاده در مورد ازبکستان بوده است. این شرکت یک گروه تجاری مرتبط با دولت هند است که در صادرات دارو نقش دارد. اکنون وب سایت آن شرکت از دسترس خارج شده و فعالیت آن شرکت نیز به حالت تعلیق درآمده است.
یکی از مدیران شرکت Maiden Pharma که داروی مورد استفاده در گامبیا را تولید می‌کرد به یک روزنامه چاپ هند گفته که مسئولان آن شرکت از موارد مرگ رخ داده شوکه و ناراحت شده‌اند. این شرکت گزارشی را در صفحه فیس بوک خود منتشر کرد که در آن ادعا نموده یک آزمایشگاه دولتی آزمایش دارو در هندوستان اعلام کرده که شربت ساخت ان شرکت بدون مشکل است.
با این وجود، نمایندگان پارلمان گامبیا که متقاعد نشده اند توصیه کردند که Maiden Pharma باید تحت پیگرد قانونی قرار گیرد. مقام‌های هیچ یک از این دو شرکت به درخواست‌های "اکونومیست" برای اظهار نظر پاسخ ندادند.
هر دو شرکت کوچک و متعلق به بخش خصوصی هستند. ارتباط علّی بین محصولات آن شرکت‌ها و مرگ و میر اثبات نشده است. آزمایش‌های نمونه در هند تاکنون Maiden Pharma را مبرا از هرگونه تقصیری دانسته اند. تحقیقات درباره شرکت ماریون به تازگی آغاز شده است. با این وجود، این موارد مرگ و میر بر اعتبار صنعت داروسازی هند تاثیر گذاشته است کشوری که حدود ۱۰ هزار کارخانه تحت مدیریت سه هزار شرکت داروسازی را در خود جای داده و حجم عظیمی از دارو به ارزش ۵۰ میلیارد دلار در سال تولید می‌کند که ۲۰ درصد از عرضه جهانی و ۴۰ درصد از عرضه ژنریک‌های آمریکایی (در داروی ژنریک ماده موثره دارویی با داروی برند تفاوت ندارد، اما سایر مواد تشکیل دهنده دارو که باعث شکل دهی، رنگ یا طعم بهتر دارو می‌شوند فرق می‌کنند) را به خود اختصاص می‌دهد.
داروخانه جهان (همان گونه که داروسازان هندی دوست دارند با این عنوان از آنان یاد شود) با رسوایی بیگانه نبوده است. در سال ۲۰۲۲ میلادی سازمان غذا و داروی آمریکا "هشدار واردات" را برای چهار شرکت بزرگ هندی صادر کرد. چنین اطلاعیه‌هایی که معمولا با هدف بازرسی از کارخانه‌های خارجی صادر می‌شوند می‌توانند منجر به مسدود شدن صادرات به آمریکا حتی بدون وجود شواهد فیزیکی مبنی بر بد بودن یک محموله خاص شوند.
علیرغم نگرانی‌ها در مورد کنترل کیفیت ضعیف دارو‌های هندی واقعیت آن است که پایین بودن طولانی مدت قیمت دارو‌های هندی در چندین دهه گذشته به رشد صنعت داروسازی در هندوستان کمک کرده است.
"دینش سینگ تاکور" یکی از مدیران سابق صنعت داروسازی هند و "پراشانت ردی" وکیل در کتاب تازه‌ای تحت عنوان " قرص حقیقت: افسانه مقررات دارویی در هند" دست کم پنج مورد از ورود دارو‌های خطرناک به بازار از سوی هندوستان را ثبت کرده اند که هر یک باعث ایجاد چندین مورد مرگ و میر از دهه ۱۹۷۰ میلادی به این سو شده اند.
در بسیاری موارد دیگر، روش‌های تولید نامرغوب می‌توانند منجر به ایجاد دارو‌های بی اثر شود. ردی می‌گوید که این کاستی‌ها توسط یک رژیم بازرسی پیچیده و مبهم پوشیده باقی مانده‌اند. نگرانی‌های مطرح شده توسط منتقدانی مانند او و تاکور اغلب نادیده گرفته می‌شود یا با اخطار‌های قانونی تهدیدآمیز دولت به دلیل لکه دار کردن شهرت صنعت داخلی هند مواجه شده اند.
ردی می‌گوید واکنش اولیه دولت به موارد مرگ و میر اخیر رخ داده ضعیف بوده و بررسی دقیق عمومی از زنجیره‌های تامین مربوطه صورت نگرفته است. یک پرونده در بمبئی که شامل مرگ ۱۴ نفر در یک بیمارستان بزرگ در سال ۱۹۸۸ میلادی بود هنوز در حال رسیدگی است. چنین ضعفی در نظارت و بررسی جان بیماران بیش‌تری را به خطر می‌اندازد. هم چنین، این وضعیت در نهایت به داروسازان هندی آسیب می‌رساند چرا که تداوم فعالیت آنان به طور جدایی ناپذیری با سلامت مشتریان شان در ارتباط است.
