|
به گزارش آوای نشاط، خبرگزاری ایسنا، روز چهارشنبه گذشته گزارش داد: «حیدر العبادی»، نخست وزیر عراق در یک نشست هفتگی در پاسخ به سوالی در رابطه با از سرگیری تحریمهای آمریکا علیه ایران گفت: ما کاملا مخالف تحریمهای بینالمللی هستیم.
او اما در عین حال تصریح کرد:
ما تحریمها را یک خطای اساسی و استراتژیک میدانیم و با آن همراهی نخواهیم کرد، ما مخالف تحریم -علیه ایران- هستیم اما به منظور حمایت از ملتمان به آن پایبند خواهیم بود!
العبادی همچنین افزود:
ما مخالفت تحریم هستیم ممکن است به آن پایبند باشیم زیرا کشورهای بزرگتر از ما پایبند هستند، اگر پایبند نباشیم شکست خواهیم خورد، من از تحریمها راضی نیستم اما این مساله به این معنا نیست که من خدمتی را ارائه دهم و یا خودم را اذیت کنم، من به عنوان نخست وزیر عراق نمیتوانم موضعی اتخاذ کنم که به ضرر شهروندانم باشد.
این اظهارات العبادی که همزمان با آغاز شکل جدیدی از تحریمها از سوی آمریکا علیه ایران ابراز شد، اما واکنش گسترده چهرههای عراقی را در پی داشت.
«نوری مالکی» معاون اول رئیسجمهور عراق در دیدار با سفیر کشورمان بر مخالفت خود با تحریمهای تحمیلی آمریکا علیه ایران تاکید و اعلام کرد که «ما از جامعه بینالمللی میخواهیم که با این سیاستهای ظالمانه که علیه ملتها وضع میشود، مخالفت کند.»
«جلیل النوری»، معاون اول جنبش صدر عراق هم با انتشار مطلبی در صفحه اجتماعی خود با بیان اینکه دفاع از جمهوری اسلامی ایران در برابر قدرتهای استعماری همیشه ساری و جاری است، تأکید کرد: این جریان از سالها پیش تصمیم به دفاع از ایران در برابر هرگونه تهاجمی گرفته است.
در همین حال، «سیدهاشم الموسوی»، سخنگوی مقاومت اسلامی نُجَباء هم به اظهارات العبادی واکنش نشان داده و گفته است: ایران بهخاطر حمایت واقعی از فلسطین، عراق، سوریه و همه کشورهای اسلامی مورد هجمه قرار گرفته است.
او خطاب به نخستوزیر عراق تصریح میکند: مگر پاداش نیکی چیزی جز نیکی است که با دشمنان ایران همراهی میکنی!؟ جواب ملت ایران را که با همه وجود به یاری ما آمد، چه میدهی؟ جواب خانوادههای شهدایشان و عرق جبین رزمندگانشان را چه میدهی؟ !
*موضعگیری ناشیانه و البته قابل پیشبینی العبادی در حالی است که گویا او نمیداند اثر تحریمهای آمریکا بر اقتصاد ایران هیچگاه بیش از میانگین ۳۰ درصد نبوده است و ایران اسلامی در زمان وجود همین تحریمها بود که به قدرت ناجی عراق و منطقه تبدیل شده است.
اما جدای از این موضع ناشیانه، باید دانست که اظهارات العبادی تقاص رفتارهای دیپلماتیک دولت آقای روحانی در قبال کشورهای حاضر در محور مقاومت محسوب میشود.
وقتی رئیسجمهور ما درباره عبارتی به نام «مقاومت» دچار یک بیمحلی آشکار است، هنگامی که وزیر خارجه دولت اصرار به خروج حزبالله از سوریه دارد و هنگامیکه آقای روحانی از زمان آغاز صدارت خود تاکنون زحمت حضور در عراق را به خود نداده است؛ طبیعیست که یک مقام عراقی در ابراز یک موضع ناشیانه، گشادهدستی کند.
به راستی چرا ایران اسلامی بایستی هزینه جهت گیری غلط دولتی را در دیپلماسی بدهد که مدعی آدابدانی بینالمللی و دانستن فن مذاکره و تعامل است اما در طول ۶ سال گذشته از سفر به یک کشور بزرگ همسایه با حجم بالایی از روابط تجاری-امنیتی حذر کرده است!؟
اظهارات العبادی البته تقاص یک گناه دیگر روحانی هم بود...
آنهنگام که آمریکا و متحدان غربی تکفیریها در سوریه بهانه استفاده بشّار اسد از «سلاح شیمیایی» را علم کردند و رئیسجمهور ما به جای موضعگیری صریح علیه این بهانهجویی غلط، در سخنان خود در سازمان ملل تصریح کرد که استفاده از سلاح شیمیایی را محکوم میکند و راه حل معضل سوریه هم راه حل نظامی نیست.
بدیهیست رئیسجمهوری که در روز حادثه، متحد استراتژیک خود را تنها میگذارد، اصلا نباید تعجب کند از روزی که در یک ناشیگری دیگر، متحدی دیگر او را هم تنها بگذارد.